Zazwyczaj łupież u kota nie jest powodem do zmartwień i można go łatwo wyleczyć w domu. Jeśli jednak zauważysz inne problemy ze skórą lub sierścią kota, takie jak matowa sierść, nadmierne lizanie lub drapanie, lub coś przypominającego wysypkę udaj się do lekarza weterynarii, aby wykluczyć coś poważniejszego. Kolorystyka również jest inna. Obserwuje się zarówno biało-szare, jak i ciemnożółte. Jeśli długo nie zareagujesz na problem, pies zarośnie strupy. Łuski sklejają się i tworzą skórkę, która następnie powoduje silne swędzenie u psa. Łupież u psa ma jedno lub więcej miejsc lokalizacji, nie zawsze jest to cała okładka. Jak ograniczyć linienie u psa? Intensywne wypadanie sierści można ograniczyć, dbając o jej stan. Preparaty witaminowe, zawierające m.in. biotynę i cynk wzmacniają strukturę włosa. Sierść pupila nie tylko mniej wypada, ale również staje się przez to gęsta i lśniąca. Jak łatwo usunąć sierść z tapicerki? A konsultacja z weterynarzem może dostarczyć cennych wskazówek specjalnie dla Twojego psa. Czytaj więcej: Jak wybrać szampon hipoalergiczny dla psa. Zewnętrzny link: American Kennel Club: Skincare for Dogs. Dzięki za poświęcony czas. Mamy nadzieję, że artykuł pomógł ci zrozumieć, dlaczego Twój pies ma łupież i jak możesz mu Objawy wodobrzusza są widoczne i nie ma możliwości ich przegapienia, zwłaszcza, gdy stan jest zaawansowany. Wodobrzusze u psa najczęściej rozpoznaje się poprzez widoczny obrzęk brzucha, który spowodowany jest nadmiarem płynu. Gromadzi się on w jakie brzusznej, prowadząc do wzdęć. Można to porównać do balonu, który napełni Łysienie plackowate u psa ©Shutterstock Łysienie u psa - przyczyny. Nie zawsze łysienie u psa musi jednak oznaczać groźną chorobę. Niekiedy u podstaw tego zjawiska mogą leżeć także innego rodzaju dolegliwości, które spowodowane są chwilowym podrażnieniem, infekcją lub zaburzeniami. Alergia. Urata sierści u psa może być WhrE. Łupież to problem bardzo dobrze znany – być może to my z nim walczyliśmy albo znamy kogoś, kto miał z nim do czynienia na jakimś etapie swojego życia. Łupież to coś więcej niż defekt kosmetyczny. Nie jest to zjawisko naturalne, nie zdarza się samo z siebie i dlatego powinno być powodem do niepokoju lub przynajmniej do zastanowienia się nad wprowadzeniem zmian do swojej pielęgnacyjnej rutyny czy swojego stylu życia. A jak to jest z łupieżem u zwierząt? Czy łupież u psa jest czymś normalnym? Z jakiego powodu się pojawia? Co można z tym zrobić? Przeczytaj! 1. Czy pies może mieć łupież? 2. Rodzaje łupieżu u psa 3. Łupież u psa – przyczyny 4. Jak sobie radzić z łupieżem u psa? 5. Łupież u psa – podsumowanie Czy pies może mieć łupież? Warto zacząć od podstaw – czy pies może mieć łupież? Niestety, może. Zauważysz go bardzo szybko, bo nie sposób go przeoczyć – białe, drobne płatki będą na skórze psa, jego sierści, posłaniu i wszędzie tam, gdzie lubi on przebywać. Może występować pojedynczo, pojawiać się w małych ilościach lub może być go naprawdę sporo – na skórze będą się wtedy tworzyć jego skupiska. Łupież to martwy, zrogowaciały naskórek i jako taki nie jest zjawiskiem fizjologicznym, co oznacza, że nie jest czymś całkowicie normalnym. Jeśli się pojawia, oznacza to, że skóra psa ma problem z nadmiernym złuszczaniem się. Sam w sobie łupież nie jest groźny ani zaraźliwy. Nie należy go jednak lekceważyć. Nie pojawia się on bowiem sam z siebie i bez przyczyny. Świadczy o jakichś nieprawidłowościach, które dzieją się w organizmie psa. Właśnie dlatego łupież u psa powinien być dla Ciebie sygnałem, by zacząć działać dla dobra jego zdrowia. Rodzaje łupieżu u psa Łupież nie jest identyczny u każdego psa – nie u wszystkich wygląda on tak samo. Występuje jego różne rodzaje, od których zależy jego uciążliwość. Zaobserwowałeś łupież u psa? Dowiedz się, co oznacza!. W tym pierwszym przypadku możesz spotkać się z łupieżem suchym lub tłustym. Jeśli pies ma łupież suchy, zwany też zwyczajnym, płatki martwego, zrogowaciałego naskórka są białe, suche i sypkie w dotyku. Najczęściej psa męczy wtedy też świąd, który może mieć bardzo różne natężenie – od niewielkiego do bardzo uciążliwego. Łupież tłusty z kolei ma dużo większe, tłuste płatki. Nierzadko mają one żółtawą barwę, a poszczególne płatki łączą się i sklejają ze sobą w nieprzyjemne strupy, które przylegają do skóry. Jeśli chodzi o lokalizację, możesz spotkać się z łupieżem miejscowym – wtedy pojawia się on w jednym, określonym miejscu – lub z łupieżem uogólnionym, który pojawia się na całym ciele psa, bez konkretnego miejsca. Łupież u psa – przyczyny Łupież u psa nigdy nie pojawia się bez powodu. Zawsze za takim stanem rzeczy stoją jakieś przyczyny, których nie należy lekceważyć. W ten sposób organizm psa daje Ci do zrozumienia, że nie dzieje się z nim dobrze i coś mu dolega. Szybka reakcja może bardzo pomóc w powrocie do dobrej kondycji skóry i sierści zwierzaka. W takim razie, dlaczego pies ma łupież? Może to być spowodowane wieloma kwestiami. Łupież może być wywoływany przez ogólne osłabienie organizmu, który zmaga się z innymi, często ukrytymi chorobami. Może być też objawem chorób autoimmunologicznych lub endokrynologicznych. Za pojawienie się łupieżu mogą odpowiadać także pasożyty zewnętrzne lub wewnętrzne. Łupież jest też objawem alergicznym. Zdarza się też, że wywoływany jest przez nadmierny stres, którego doświadcza zwierzak albo powodowany jest przez grzybice lub niewłaściwą pielęgnację skóry i sierści. Może też świadczyć o innych problemach zdrowotnych czworonoga – jeśli łupież jest tłusty, może to być oznaką niedoborów miedzi w organizmie, zapalenia skóry – alergicznego lub bakteryjnego – lub świadczyć o zapaleniu gruczołów łojowych. Stosunkowo często zdarza się również, że łupież jest powodowany przez niewłaściwą, źle zbilansowaną dietę psa. Przeczytaj także: Kiedy można kąpać szczeniaka i jak to robić? Jak sobie radzić z łupieżem u psa? Chcesz zwalczyć łupież u psa? Domowe sposoby bywają skuteczne, ale pamiętaj, że są one w stanie leczyć jedynie objaw, a nie jego przyczynę. Jeśli próbujesz zamaskować sam łupież i walczysz wyłącznie z nim, bez szerszego spojrzenia na problem – możesz bardzo poważnie narazić zdrowie swojego czworonoga. Łupież nie pojawia się sam z siebie i zawsze świadczy o jakichś problemach zdrowotnych. Dlatego najlepiej zrobisz, jeśli zdecydujesz się na zabranie psa do lekarza weterynarii, by pomógł on ustalić faktyczną przyczynę łupieżu. Wtedy będziesz mógł podjąć kroki, które mają na celu realną pomoc Twojemu czworonogowi. Musisz przede wszystkim zwalczyć przyczynę, a objaw, którym jest łupież, możesz zostawić na później. Jeśli jednak rozpoczniesz już odpowiednie leczenie psa – w przypadku gdy łupież jest objawem chorobowym – lub popracujesz nad jego lepszym trybem życia, warto faktycznie pozbyć się łupieżu znajdującego się na skórze. Właśnie wtedy możesz sięgnąć po odpowiednie specyfiki, które Ci w tym pomogą. Może to być szampon przeciwłupieżowy z witaminami marki VETOS FARMA Aurum. Możesz też sięgnąć po leczniczy szampon przeciwłupieżowy OVER ZOO czy szampon Sebolan marki Eurowet. Pamiętaj jednak, że najpierw zawsze należy zwalczyć przyczynę łupieżu. Jeśli za jego pojawienie się odpowiedzialna jest niewłaściwa psia dieta, również możesz poprosić o pomoc lekarza weterynarii lub dietetyka weterynaryjnego, który pomoże Ci ułożyć najlepszy jadłospis lub wybrać dla niego najlepszą karmę komercyjną dla psa – dostosowaną do jego indywidualnych potrzeb. Łupież u psa – podsumowanie Łupież to nie tylko problem ludzi – może się pojawić również u psów. Nie jest to normalne zjawisko fizjologiczne, dlatego nie powinno być traktowane jako coś oczywistego. Łupież u psa może pojawiać się okresowo lub być problemem stałym, notorycznie powracającym. Sam łupież może być suchy lub tłusty. Zawsze, gdy się pojawia, oznacza to, że organizm Twojego psa ma jakiś problem – może to być stres, niewłaściwa dieta, atak pasożytów zewnętrznych lub wewnętrznych. Może też świadczyć o tym, że w organizmie psa rozwija się poważna choroba, dlatego nigdy nie należy lekceważyć łupieżu. Najlepiej zabrać psa do lekarza weterynarii, by w gabinecie lekarskim otrzymać diagnozę, dowiedzieć się, dlaczego pies ma łupież i w razie potrzeby od razu rozpocząć leczenie. Może też być konieczna zmiana trybu życia psa na zdrowszy lub poprawa jego warunków środowiskowych. Często współwystępuje z innymi chorobami skóry (alergicznymi, grzybicznymi, bakteryjnymi, pasożytami), może być wywołany niewłaściwą dietą. Jeśli obserwujemy inne niepokojące objawy jak drapanie się psa, zaczerwienienia skóry, wypryski, inne zmiany skórne, powinniśmy udać się do weterynarza. Jeśli poza łupieżem nie widzimy innych zmian (sprawdźmy też, czy na skórze psa nie zamieszkały pasożyty), spróbujmy zastosować szampon przeciwłupieżowy dla psów (nigdy nie stosujemy w pielęgnacji psa kosmetyków przeznaczonych dla ludzi). Niektórzy zalecają częste szczotkowanie psa, to jednak może wzmóc złuszczanie się skóry. Jeśli kąpiel nie pomoże i łupież nie znika przez kilka tygodni, skonsultujmy to z lekarzem weterynarii. Przedyskutujmy z lekarzem sens stosowania suplementów diety poprawiających stan skóry i sierści. Przeanalizujmy skład diety naszego psa i zastanówmy się czy jest prawidłowo zbilansowana, może spróbujmy zmienić rodzaj podawanego pokarmu i zobaczmy czy problem łupieżu nie niektórych psów łupież pojawia się pod wpływem stresu, w takich przypadkach problem szybko znika wraz ze zniknięciem czynnika pies miał łupież? Jak sobie z nim poradziliście? Podzielcie się swoimi doświadczeniami. Monika GajdaMonika Gajda – absolwetka studiów psychologicznych UJ. Pracowała w schronisku dla zwierząt, jest pettsiterką ( Ukończyła kurs trenera Alteri oraz Kurs Dyplomowy dla Behawiorystów Zwierzęch COAPE. Uczestniczy w seminariach o tematyce kynologicznej oraz prowadzi wykłady dla opiekunów zwierząt. Pracuje w COAPE Polska - instytucji kształcącej behawiorystów zwierzęcych i prowadzącej kursy o tematyce specjalista pisze o sobie:Świat zwierząt fascynuje mnie od czasów dzieciństwa. Mój pierwszy pies, owczarek niemiecki, pokazał mi jak zawiłe relacje łączą psy z ludźmi, jakie problemy komunikacyjne pojawiają się pomiędzy psem a człowiekiem. Uczęszczaliśmy razem na szkolenia prowadzone w tradycyjny sposób – PT, POI, POII, POIII (PT - pies towarzyszący, PO - pies obronny) – jednak porównując je teraz do szkolenia nowoczesnymi metodami mogę stwierdzić, że te drugie dają znacznie lepsze efekty, sprawiają, że nauka jest przyjemnością i wspierają tworzenie więzi między psem a właścicielem. Staram się cały czas pogłębiać swoją wiedzę na temat zachowania się i uczenia zwierząt. Za pomoc w nauce muszę podziękować przede wszystkim moim własnym psom: nieżyjącemu już Briksowi (owczarek niemiecki), Tinie (owczarek niemiecki), Dyziowi (kundelek, trafił do mnie przy okazji ewakuacji schroniska zagrożonego powodzią, spędził tam 4 lata), Bubie (kundelek, trafiła do mnie ze schroniska, gdzie przeżyła długie 2 lata) Dla Buby szczególne podziękowania za dzielne towarzyszenie mi w kursie trenerskim Alteri i celujące zdanie egzaminu;) Zobacz też Może Cię zainteresuje: Najlepsza odpowiedź Łupież jest zaraźliwy. Mógł go dostać od innego psa. Może został źle zmyty za czesto go zły zła karma. Coś z tych. Jak się go pozbyć? - dobra dieta, odżywki i specjalny szampon przeciwłupieżowy dla psów, ale należy go bardzo dobrze spłukać! Odpowiedzi Figulina odpowiedział(a) o 14:17 Może zbyt częste zła na mojego psa (labrador z patykiem)Link [LINK] blocked odpowiedział(a) o 14:18 Zły szampon, lub podczas mycia źle opłukujesz szampon z sierści lub włosa psa :) blocked odpowiedział(a) o 14:21 Łupiez moze byc oznaka choroby np tarczycy,albo czego innego to taki objaw, ale nie wpadajmy w panike od razu ze tak napisałam,, Poprostu moze psa za czesto myjesz zbyt czeste mycie psa powoduje ze skóra sie wysusza i pies zaczyna sie drapac i moze tez sobie poranic skóre, moze tez ma zle dobrany szampon ktory podraznia mu skore ja wysusza albo jest na cos uczulony np na mu karme jesli wykluczasz czeste mycie i ten szampon, a jesli po zmianie karmy mu nie przejdzie to przejdz sie do weta. Są specjalne szampony idz do pierwszego lepszego weterynarza to ci powie. zubra odpowiedział(a) o 14:23 Częstą przyczyną jest zła dieta- źle dobrana sucha karma albo za duża ilość glutenu w pożywieniu. Łupież może sygnalizować także chorobę. Najlepiej udać się na konsultację do lekarza weterynarii. Samemu można podawać biotynę- można kupić u weterynarza lub w zoologicznym w postaci proszku. blocked odpowiedział(a) o 14:54 Łupież u psa może być objawem chorób skóry. W zależności od rodzaju łupieżu trzeba stosować inny szampon na łojotok tłusty lub suchy. Może tak być, że pies dostał łupieżu dlatego, że umyłaś go w ludzkim szamponie. Dla psa przeznaczone są inne szampony. Jeżeli i mycie psa szamponem przeciwłupieżowym trzeba przeanalizować dietę psa i zastanowić się co mogło wywołać łupież. Być może pies ma alergię na coś. Haektor odpowiedział(a) o 14:34 Oprocz pasozytow moze to byc alergia . Moja psina toleruje tylko jedna karme, po innych sie drapie i ma lupiez. Jesli to nie roztocza to proponuje kapsulki z olejem lososia, poprawia kondycje skory i siersci. Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Biały nalot na sierści psa, czyli tak zwany łupież to choroba związana z nadprodukcją łoju u naszego pupila. Tego typu schorzenie może występować w okolicach grzbietu lub na całym ciele. Łupież u psa powoduje podrażnienie skóry oraz nadmierne linienie sierści, jeśli zauważymy jakiekolwiek objawy, warto udać się w tej sprawie do specjalisty. Czy pies może mieć łupież? Objawy i znaki charakterystyczne Łupież u psa podobnie jak i w przypadku ludzi objawia się w formie białego nalotu na skórze, a pupil w tym okresie może odczuwać duże swędzenie. Łupież to łuszczący się naskórek, który osadza się na ciele, może być koloru białego, a nawet w niektórych przypadkach czarnego czy szarego. Najczęstszymi objawami łupieżu u psa jest: swędzenie w okolicach grzbietu czy ogona, nadmierne linienie sierści, podrażniona skóra, nieprzyjemny zapach skóry. W zaawansowanej fazie łupieżu na ciele psa mogą pojawić się strupki lub czerwone krosty. W niektórych przypadkach skóra pupila jest przesuszona, a białe drobinki osadzają się nie tylko na sierści, ale też na legowisku. Warto obserwować zachowanie i kondycję sierści naszych pupili i w przypadku łupieżu szybko reagować. Sprawdź ofertę preparatów na poprawę kondycji skóry psa Rodzaje łupieżu psa Łupież u psów może mieć kilka rodzajów w zależności od reakcji skóry na nadmierne wydzielanie łoju. Wyróżnia się łupież: suchy, tłusty Suchy łupież jest również nazywany zwykłym, bo to on występuje u psiaków najczęściej. Objawia się niewielkim białym nalotem na sierści psa, drobinki są kruche w dotyku i powodują świąd. Ten rodzaj pojawia się często w wyniku nieodpowiedniej pielęgnacji sierści pupila lub niezbilansowaną dietą. Drugi rodzaj łupieżu to tłusty, rzadziej spotykany u psów, charakteryzuje się znacznie większymi białymi plamami, które są tłuste i powodują zaczerwienienie się skóry. Świąd w tym przypadku jest intensywniejszy. Przyczyn łupieżu u psa może być wiele, ważna jest obserwacja pupila, jego stanu skóry i natężenie łupieżu. Jeśli objawy nasilają się z czasem, musimy zgłosić się do weterynarza, który zaleci konkretne to warto na początku odkryć źródło problemu, czyli skąd bierze się łupież u psa i wypadanie sierści. Okazuje się, że każdy przypadek może być inny, najczęstszymi przyczynami łupieżu u psa jest: Nieodpowiednia dieta, niedobór mikroelementów i aminokwasów. Niedobór witamin, jeśli chcemy by sierść naszego pupila, była lśniąca i zdrowa to musimy zadbać o suplementację. Szczególnie brak biotyny w organizmie powoduje tego typu problemy ze skórą. Alergie - psy mogą być uczulone na szampony lub na konkretne jedzenie. Warto obserwować zachowanie psa po podaniu konkretnych posiłków i ewentualnie usunąć niektóre produkty z diety. Alergie u psa mogą być spowodowane roztoczami czy innymi mikroorganizmami występującymi w powietrzu. Pielęgnacja sierści psa - kolejnym częstym powodem łupieżu u psa jest dobranie złych produktów do mycia, niektóre z nich mogą uczulać pupila. Warto dostosować szampon pod rasę psa oraz odpowiednio regularnie je czesać. Rasy typu pudel czy owczarek niemiecki będą miały inne wymagania pielęgnacyjne niż jamnik, czy buldog. Nadmierny stres - samopoczucie psa może mieć znaczący wpływ na jego zdrowie fizyczne, a tym samym kondycję skóry. Jeśli łupież pojawia się zaraz po stresowej sytuacji u psa, możliwe, że wystarczy zlikwidować źródło zdenerwowania lub przyzwyczaić psa do nowej sytuacji. Choroby - łupież u psa może wynikać z innych chorób takich jak inwazje pasożytów, pcheł, czy roztoczy, które przenoszą się pomiędzy czworonogami. Oprócz pasożytów pies może mieć problemy z tarczycą lub cukrzycą, te choroby są bezpośrednio związane z pojawieniem się łupieżu na skórze pupila. Dodatkowo łojotokowe zapalnie jest również związane z pogorszeniem się kondycji skóry. Powodów wystąpienia łupieżu u psa może być wiele, warto na samym początku rozpoznać źródło problemu i wtedy dopiero zabrać się za leczenie. Co zrobić, gdy pies ma łupież? Cały proces leczenia łupieżu u psa, powinniśmy rozpocząć od odpowiedniej diagnozy problemu. Jeśli biały nalot na sierści nie znika, a pies nadmiernie linieje, warto udać się do weterynarza. Specjalista określi rodzaj problemu i zaleci dalszy przebieg leczenia, gdy problemem jest dieta i niedobór witamin, wystarczy zakupić suplementy oraz zmienić nawyki żywieniowe przypadku alergii czy źle dobranego szamponu zaleca się wybierać produkty hipoalergiczne, które pomogą w zapobieganiu nadmiernego podrażnienia skóry u pupila. Łupież u psa yorka, jest dość częstym problemem wszystko za sprawa delikatnej skóry, które podrażnia się w wyniku używania nieodpowiednich kosmetyków. W przypadku chorób, czy zarażenia się pasożytami, musimy zastosować u czworonoga odrobaczanie oraz preparaty na kleszcze i pchły, które pomogą w profilaktyce przeciwko nawracaniu u psa to choroba, która nieleczona może znacznie obniżyć komfort życia naszego pupila, a nawet doprowadzić do poważniejszych powikłań. Nie bagatelizujmy problemu i jeśli zauważymy pierwsze objawy, zgłośmy to specjaliście, który zaleci odpowiednie leczenie. Lida Pieczulis Komentarze Nie znaleziono żadnych opinii Atopowe zapalenie skóry u psów – co to jestRasy psów podatne na atopowe zapalenie skóry u psówOznaki i objawy atopowego zapalenia skóry u psówCo powoduje atopowe zapalenie skóry u psów?Diagnozowanie atopowego zapalenia skóry u psówLeczenie atopowego zapalenia skóry u psówProfilaktyka przy atopowym zapaleniu skóryZapalenie mieszków włosowych u psówObjawy i rozpoznanie zapalenia mieszków włosowych u zwierzątLeczenie zapalenia mieszków wlosowychZapobieganie zapaleniu mieszków włosowychLiszajec u zwierząt – co to za schorzenieJakie są objawy liszajca?Jakie są przyczyny liszajca?Jak diagnozuje i leczy się liszajec?Zakażenia grzybicze skóry u psówZapobieganie infekcjom grzybiczym u psówŚwierzbOznaki i objawy świerzbu u psówNużycaŚwierzbowiec ( Sarcoptes scabiei mites)Jak świerzb wygląda na psie?Co robić, jeśli twój pies wykazuje oznaki zarażenia świerzbem?Łupież – co powoduje łupież u psów?Chodzący łupież i inne pasożytyOtyłość i problemy żywienioweInfekcje powodujące łupieżAlergieWarunki hormonalneKiedy udać się do weterynarza z problemem łupieżu u Twojego psa?Leczenie łupieżu psa i domowe środki zaradczePielęgnacja skóry i sierściSuplementy dietyZdrowa dietaToczeń u zwierzątObjawy tocznia u psówPrzyczyny tocznia u psówDiagnoza tocznia u psówLeczenie tocznia u psów Kiedy twój pies zaczyna się drapać, lizać a ty nie wiesz co robić, najlepiej udaj się do weterynarza. Prawdopodobnie cierpi na którąś z chorób skóry. W poniższym artykule przybliżymy ci kilka ze schorzeń, które mogły dopaść twojego psa. Atopowe zapalenie skóry u psów – co to jest Atopowe zapalenie skóry (lub atopia) jest zapalną, przewlekłą chorobą skóry związaną z alergiami środowiskowymi i jest drugim najczęściej diagnozowanym alergicznym stanem skóry u psów. Rasy psów podatne na atopowe zapalenie skóry u psów Atopowe zapalenie skóry to choroba genetyczna niektórych ras, takich jak te poniżej: Teriery, Beagle, Setery irlandzkie i angielskie, Lhasa Apsos, Mopsy, Buldogi angielskie i francuskie, Sznaucer miniaturowy, Labradory, Golden Retrievery, Labradoodles i Goldendoodles Oznaki i objawy atopowego zapalenia skóry u psów Pies z atopowym zapaleniem skóry zwykle wykazuje oznaki i objawy między 3 miesiącem a 6 rokiem życia. Atopowe zapalenie skóry u psów powyżej 7 roku życia nie jest tak powszechne, chociaż nowe środowisko może wyzwalać nowe alergeny. Atopowe zapalenie skóry często zaczyna się jako łagodny stan, a objawy nie stają się widoczne klinicznie przed trzecim rokiem życia. Rozpoznanie oznak i objawów jest stosunkowo łatwe, gdy zaczynają się pojawiać. Jeśli Twój pies wykazuje którekolwiek z poniższych objawów, natychmiast skontaktuj się ze swoim weterynarzem: drapanie skóry, lizanie ciała, zwłaszcza łap, gryzienie skóry, przewlekłe infekcje ucha i skóry, nieprzyjemny zapach, wypadanie sierści, ocieranie się o podłogę, łzawiące oczy, strupy, otwarte rany. Najczęściej dotknięte obszary to: uszy, pachy, pachwina, łapy, okolice oczu, okolice stawu skokowego, pysk. We wczesnych stadiach atopia może być łagodna i może nie być tak rozpoznawalna, ale wraz z postępem choroby objawy również będą postępować. Co powoduje atopowe zapalenie skóry u psów? Atopowe zapalenie skóry to choroba genetyczna, która u niektórych ras jest bardziej predysponowana niż u innych. Z tego powodu psy, u których zdiagnozowano tę chorobę, nie powinny być hodowane. Przyczyna jest nieznana, ale ogólne zrozumienie anatomii skóry jest niezbędne do zrozumienia, co dzieje się z psem, gdy skóra staje się podrażniona i zaogniona w wyniku alergenów w środowisku. Przypadek atopowego zapalenia skóry może być dla psa bolesny i nieprzyjemny. Pomocna jest wiedza o tym, co może podrażnić skórę i wywołać atopowe zapalenie skóry. Atopowe zapalenie skóry (lub atopia) jest zapalną, przewlekłą chorobą skóry związaną z alergiami środowiskowymi i jest drugim najczęściej diagnozowanym alergicznym stanem skóry u psów. Kilka rzeczy, na które należy zwrócić uwagę: bezpośredni kontakt z innym zwierzęciem, przedmiotem, rośliną lub drażniącą substancją chemiczną, nadmierne tarcie skóry, alergie na żywność, drożdże lub grzyby, zakażenie pasożytami takimi jak pchły, kleszcze, roztocza, wszy, robaki, alergie skórne lub nadwrażliwość, niedożywienie. Atopowe zapalenie skóry może mieć charakter sezonowy. Objawy mogą zacząć pojawiać się wiosną i jesienią, chociaż około trzy czwarte psów jest dotkniętych przez cały rok. Diagnozowanie atopowego zapalenia skóry u psów Objawy atopowego zapalenia skóry są podobne do innych chorób skóry, co może utrudniać diagnozę. Odkrycie przyczyny może zająć trochę czasu i często jest procesem eliminacji. Wraz z pełnym badaniem lekarskim, które obejmuje spojrzenie na pełną historię medyczną psa, można wykonać dodatkowe testy alergiczne. W niektórych przypadkach lekarz weterynarii może wykonać badanie krwi (serologiczny test alergii) w celu określenia obecności przeciwciała zwanego IgE na określone alergeny. Wzrost swoistego dla alergenu IgE zwykle oznacza nadmierną reakcję organizmu na ten alergen. Testy śródskórne (test skórny) można również wykonać w celu ustalenia przyczyny alergii. Małe ilości testowanych alergenów są wstrzykiwane w skórę psa i mierzona jest odpowiedź. W przypadku wystąpienia alergii na skórze pojawi się natychmiastowa reakcja alergiczna. Testy skórne często wymagają sedacji i są zwykle wykonywane przez dermatologa weterynaryjnego posiadającego certyfikat. Próbując ustalić przyczynę, weterynarz będzie również pracował nad wyeliminowaniem innych zewnętrznych przyczyn, takich jak pasożyty, alergie pokarmowe, zaburzenia równowagi hormonalnej (zwłaszcza niedoczynność tarczycy ) lub zaburzenia zapalne, takie jak sucha skóra lub infekcje, które powodują, że pies drapie się po skórze. Po ustaleniu, że pies ma atopię, można rozpocząć właściwe leczenie. W wielu przypadkach twój pies może być skutecznie leczony z powodu atopii, nawet jeśli twój weterynarz nie jest w stanie określić, które konkretne alergeny środowiskowe wywołują atopię. Leczenie atopowego zapalenia skóry u psów Przyczyna reakcji alergicznej psa, nasilenie stanu i możliwe wtórne infekcje będą kształtować przebieg leczenia atopowego zapalenia skóry. Jednym z pierwszych kroków jest wyeliminowanie lub zmniejszenie narażenia na alergeny powodujące zapalenie skóry. Jeśli nie jesteś w stanie zidentyfikować czynników drażniących, skorzystaj z procesu eliminacji, usuwając czynniki środowiskowe, które mogą wywołać alergię. Dieta, a nawet ogólne środowisko, na które narażony jest pies, może wymagać zmiany. W przypadku psów z ciężkim przypadkiem atopowego zapalenia skóry usunięcie i zmiana określonych czynników może nie wystarczyć. Doustne kortykosteroidy można podawać w celu kontrolowania lub zmniejszenia swędzenia i obrzęku, ale istnieją skutki uboczne związane ze sterydami, dlatego ważne jest, aby podawać je zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii. Istnieją również inne niesteroidowe leki, które lekarz weterynarii może przepisać w celu złagodzenia dyskomfortu. Doustne leki przeciwhistaminowe to kolejny często przepisywany lek dla psów, u których zdiagnozowano łagodny przypadek zapalenia skóry. W przypadku podejrzenia wtórnej infekcji można również przepisać antybiotyk lub lek przeciwgrzybiczy. Powszechne są również infekcje drożdżakowe. Inną opcją dostępną dla psów jest również immunoterapia. Jest to seria zastrzyków, które zawierają alergeny, na które twój pies jest wrażliwy i są podawane z zamiarem budowania tolerancji na alergen. Leczenie może złagodzić objawy, szczególnie u psów, które rozpoczynają leczenie, gdy są młodsze. Ale rezultaty zwykle nie są natychmiastowe. Podczas leczenia atopowego zapalenia skóry rozważ naturalne, domowe środki zaradcze, w tym: Dieta: alergie pokarmowe mogą nasilać swędzenie i drapanie. Pomocne jest karmienie wysokiej jakości karmą, uznanej marki karmy dla psów. Unikaj produktów na bazie soi, chemikaliów i zanieczyszczeń. Suplementy nie powinny być dodawane do karmy twojego psa, chyba że zaleci to twój weterynarz. Należy zauważyć, że alergie pokarmowe są zazwyczaj powodowane przez białka, a nie przez zboża. Nie zmieniaj diety swojego psa ani nie oferuj karmy bezzbożowej bez uprzedniej konsultacji z weterynarzem. Probiotyki: Włączenie probiotyków do układu pokarmowego psa spowoduje powrót „dobrych” bakterii i pomoże w ogólnym zdrowiu. Czystość: Dobra pielęgnacja jest niezbędna, szczególnie dla psa z alergią. Codzienne szczotkowanie sierści usunie łupież. Kąpiel raz w tygodniu z delikatnym szamponem może również pomóc w eliminacji alergenów ze skóry. Oprócz kąpieli, częste czyszczenie miejsc, w których przebywa twój pies, usunie nadmiar sierści, brudu i kurzu. Olej witaminy E: olej witaminy E jest silnym przeciwutleniaczem, który działa nawilżająco na skórę psa. Atopowe zapalenie skóry może powodować suchość skóry, dlatego pomocne może być wmasowywanie oleju. Nie podawaj jednak swojemu psu witaminy E doustnie, chyba że zaleci to lekarz weterynarii. Środowisko: Zwróć uwagę na pogodę i unikaj spacerów wczesnym rankiem lub popołudniem, zwłaszcza wiosną, ponieważ w tym czasie liczba pyłków jest zwykle wyższa. W jakim wieku psy mogą zachorować na atopowe zapalenie skóry u psów? Psy zazwyczaj wykazują objawy atopowego zapalenia skóry w wieku od jednego do sześciu lat. Jednak zwykle mija kilka lat, zanim objawy staną się widoczne, ponieważ w pierwszym roku choroba będzie stosunkowo łagodna. Póki co niestety nie ma faktycznego lekarstwa na atopowe zapalenie skóry, ale znalezienie sposobów na zmniejszenie lub wyeliminowanie objawów poprawi ogólną jakość życia. Atopowe zapalenie skóry nie jest zaraźliwe dla innych ludzi ani zwierząt. Psy z historią rodzinną są predysponowane i mogą przekazywać je z pokolenia na pokolenie, ale inne, które mają kontakt z psem z atopowym zapaleniem skóry, nie są zagrożone. Koszt leczenia atopowego zapalenia skóry zależy od ciężkości choroby i rodzaju wymaganego leczenia. Niektóre psy dobrze reagują na codzienny lek przeciwhistaminowy, który może nie być tak kosztowny, jak inne leki na receptę, zastrzyki na alergie, leczenie wtórnych infekcji i częste wizyty u weterynarza. W tym momencie koszty mogą wynosić średnio kilkaset złotych miesięcznie. Na przykład Cytopoint, zastrzyk zaprojektowany, aby pomóc kontrolować swędzenie u psów z alergiami skórnymi, jest lekiem na receptę, którego koszt zależy od takich czynników, jak lekarz weterynarii, lokalizacja geograficzna i wymagana dawka. Profilaktyka przy atopowym zapaleniu skóry Atopowe zapalenie skóry jest stanem trwającym całe życie i nie ustępuje samoistnie, dlatego konieczne jest dbanie o środowisko psa i przestrzeganie codziennych czynności zdrowotnych, w tym diety, czystej przestrzeni życiowej i cotygodniowych kąpieli w celu usunięcia wszelkich alergenów, które przyczepiły się do skóry. Po rozpoczęciu leczenia konieczne są częste wizyty u weterynarza, aby ustalić, jak dobrze reaguje twój pies. Niektóre zabiegi działają lepiej niż inne, więc znalezienie tego, które działa najlepiej, może wymagać pewnych wstępnych prób i błędów. Celem jest uzyskanie jak najmniejszej ilości skutków ubocznych na dłuższą metę, a jednocześnie zapewnienie dobrej jakości życia. Gdy objawy zaczną ustępować, wizyty weterynaryjne będą rzadsze, ale kontrole są nadal potrzebne, aby zapewnić zdrowie twojego pupila. Jak zapobiegać atopowemu zapaleniu skóry u psów? Całkowite uniknięcie alergenów jest niemożliwe (w pewnym momencie pies będzie musiał wyjść na zewnątrz), ale można je kontrolować za pomocą środków medycznych i domowych, zwłaszcza w środku. Utrzymanie świeżego powietrza zminimalizuje ryzyko wystąpienia reakcji alergicznej. Atopowe zapalenie skóry (lub atopia) jest powszechną alergią skórną u psów, powodującą drapanie, lizanie i nawracające infekcje skóry. Choroba trwająca całe życie, ważne jest, aby zidentyfikować alergeny powodujące zapalenie skóry, aby wyeliminować lub zmniejszyć narażenie na nie. Chociaż objawy są nieuleczalne, można je opanować za pomocą leczenia i czasami wymagają dostosowania diety, stylu życia i praktyk higienicznych. Zapalenie mieszków włosowych u psów Zapalenie mieszków włosowych to termin odnoszący się do zapalenia jednego lub więcej mieszków włosowych. W weterynarii najczęściej mówi się o nim jako o bakteryjnym zapaleniu mieszków włosowych, schorzeniu, które obejmuje infekcję mieszków włosowych bakteriami i jest powszechnie uważane za najczęstszy rodzaj infekcji skóry u psów. Bakterie, które infekują mieszki włosowe zwierząt, które cierpią na tę chorobę, zwykle znajdują się na powierzchni normalnej skóry psów i kotów. Jako takie, bakteryjne zapalenie mieszków włosowych ma tendencję do występowania, gdy zdrowy mieszek włosowy jest zagrożony, albo przez podstawową chorobę ogólnoustrojową, miejscowy uraz lub określone zaburzenie skóry. Choroby ogólnoustrojowe, które mogą prowadzić do bakteryjnego zapalenia mieszków włosowych, obejmują zaburzenia endokrynologiczne (takie jak niedoczynność tarczycy i choroba Cushinga psów) oraz zaburzenia układu odpornościowego. Zarówno u psów, jak i kotów alergiczna choroba skóry jest prawdopodobnie najczęstszą przyczyną bakteryjnego zapalenia mieszków włosowych. Częstymi przyczynami są również pasożyty i infekcje grzybicze skóry. Objawy i rozpoznanie zapalenia mieszków włosowych u zwierząt Bez względu na przyczynę, skutki bakteryjnego zapalenia mieszków włosowych są takie same. Najczęstsze objawy to obrzęk, zaczerwienienie, swędzenie, krosty (pryszcze) i wypadanie włosów, ale mogą również występować następujące objawy: grudki (czerwonawe obrzęki na skórze), przebarwienia (ciemnienie skóry), kołnierze naskórkowe (okrągłe obszary wypadania włosów ze strupami lub łuskami wokół ich granic), nadżerki powierzchowne, ból wokół dotkniętych obszarów Rozpoznanie bakteryjnego zapalenia mieszków włosowych jest zazwyczaj dokonywane na podstawie oględzin i często po wykonaniu jednego lub więcej z następujących testów diagnostycznych: zeskrobiny skóry na roztocza, cytologia skóry, test grzybiczy, wrażliwość bakteryjna, biopsja skóry i histopatologia Nie zidentyfikowano żadnych predyspozycji rasowych do bakteryjnego zapalenia mieszków włosowych. Jednak niektóre stany predysponujące zwierzęta do bakteryjnego zapalenia mieszków włosowych (takie jak alergiczna choroba skóry) są uważane za dziedziczne i dlatego częściej występują u niektórych ras. Leczenie zapalenia mieszków wlosowych Leczenie bakteryjnego zapalenia mieszków włosowych wymaga trójstronnego podejścia: terapii miejscowej, terapii systemowej i leczenia wszelkich podstawowych zaburzeń. Prawie zawsze stosuje się leki przeciwdrobnoustrojowe. Terapia miejscowa najczęściej obejmuje stosowanie szamponów przeciwdrobnoustrojowych, natomiast terapia ogólnoustrojowa zazwyczaj obejmuje doustne antybiotyki. W przypadku bakteryjnego zapalenia mieszków włosowych wymagane jest zazwyczaj długotrwałe stosowanie zarówno miejscowych, jak i ogólnoustrojowych środków przeciwdrobnoustrojowych (od trzech do dwunastu tygodni). Leczenie chorób podstawowych jest wysoce specyficzne dla danego zaburzenia. Ze względu na względną łatwość diagnozy w większości przypadków początkowe koszty związane z rozpoznaniem bakteryjnego zapalenia mieszków włosowych – często poniżej 300 zł – są zazwyczaj uważane za przystępne. Jednak w skomplikowanych przypadkach, w których możliwe są trudne do zdiagnozowania choroby podstawowe, koszty diagnostyki mogą wzrosnąć do 1000 zł lub więcej, zwłaszcza jeśli w grę wchodzą choroby ogólnoustrojowe. Pomimo stosunkowo niskich kosztów diagnozy, leczenie może okazać się kosztowne dla wielu zwierząt z bakteryjnym zapaleniem mieszków włosowych. Wynika to z długoterminowego charakteru typowego protokołu leczenia i wysokiej ceny niektórych antybiotyków i środków miejscowych wymaganych do leczenia tych infekcji. Na przykład u dużych psów antybiotykoterapia może z łatwością kosztować setki złotych. Co więcej, leczenie wszelkich podstawowych schorzeń może również okazać się kosztowne. Zapobieganie zapaleniu mieszków włosowych Możliwość zapobiegania bakteryjnemu zapaleniu mieszków włosowych zależy od tego, czy można zapobiec jego przyczynie. Na przykład zwierzęta z alergią na pchły jako podstawową przyczyną są często bardzo łatwe do opanowania poprzez ścisłe zapobieganie pchłom. W przeciwnym razie ten stan nie jest ogólnie uważany za możliwy do uniknięcia. Liszajec u zwierząt – co to za schorzenie Pioderma to termin kliniczny dla każdego rodzaju infekcji skóry. To dosłownie oznacza ropę w skórze. Liszajec jest najczęściej spowodowany przerostem bakterii Staphylococcus, ale może być również spowodowany przez inne szczepy bakterii. Często występuje u szczeniąt, które były trzymane w niehigienicznych miejscach, ale nie oznacza to, że wszystkie szczenięta z liszajcem mieszkają w zaniedbanym domu. Ponownie, jest to infekcja skóry wywołana przez bakterie, które normalnie już żyją na skórze twojego psa. Liszajec nie jest chorobą zakaźną, jak u ludzi, więc nie musisz się martwić, że twój pies złapie go od innego psa (lub złapie go od swojego psa). Jakie są objawy liszajca? Pies z liszajcem może mieć dowolną kombinację krost (małe, wypełnione ropą guzki), grudki (małe, czerwone, wypukłe guzki) i obroży naskórkowej (okrągłe zmiany ze strupami na brzegach). Możesz również zauważyć, że twój pies drapie dotknięte obszary skóry. Psu mogą również zacząć wypadać włosy. Obszary, które najprawdopodobniej zostaną dotknięte, obejmują brzuch i podbródek psa. Jeśli liszajec twojego psa rozwinął się w cięższy przypadek, pies może również wydawać się przygnębiony, leżeć więcej w domu i prawdopodobnie nie jeść tak dużo. Jakie są przyczyny liszajca? Rzeczywista przyczyna liszajca nie jest dobrze poznana, ale jeśli twój pies ma osłabiony układ odpornościowy, układ hormonalny lub jakiekolwiek uszkodzenie skóry, może być bardziej narażony na zachorowanie. Inne czynniki, które mogą zwiększać ryzyko u psa, to pchły, alergia pokarmowa , ukąszenia owadów, świerzb lub grzybica. Choroba tarczycy lub inne zaburzenia równowagi hormonalnej mogą również zwiększać ryzyko zachorowania na liszaj. W niektórych przypadkach liszajec psa może utrzymywać się od wieku dojrzewania do dorosłości. Jak diagnozuje i leczy się liszajec? Twój weterynarz przeprowadzi diagnostykę na podstawie objawów klinicznych Twojego psa, a także jego historii klinicznej. Cytologie skóry poinformują weterynarza o wszelkich inwazjach bakterii, grzybów lub roztoczy. Badania krwi pokażą, czy twój pies ma niski poziom hormonów tarczycy. Najlepszym sposobem na zdiagnozowanie alergii pokarmowej jest poddanie psa próbie dietetycznej. Polega to na karmieniu psa hydrolizowaną dietą tylko przez 8-12 tygodni. W tym czasie nie można podawać żadnych innych pokarmów, przekąsek ani smakołyków. Liszajec jest łatwym do leczenia, dość łagodnym schorzeniem u psów. W rzeczywistości niektóre przypadki mogą nawet rozwiązać się same bez leczenia. Jeśli liszajec twojego psa wymaga leczenia, liszajec najczęściej leczy się za pomocą antybiotyków. Może to być miejscowe, jeśli jest mniej nasilone lub ogólnoustrojowe (doustne), jeśli jest cięższe. Zwykle twój pies musi przyjmować te antybiotyki tylko przez kilka tygodni, ale cięższe przypadki mogą wymagać dłuższego leczenia. Jeśli twój pies ma nadwrażliwość lub alergię na niektóre antybiotyki, poinformuj o tym swojego weterynarza. Twój weterynarz może również przepisać szampon, którego możesz użyć, aby pomóc w usunięciu zmian chorobowych twojego psa. Liszajec nie zagraża życiu i zwykle pozostaje zlokalizowany, rzadko się rozprzestrzenia i rzadko prowadzi do głębszych infekcji skóry. Ponieważ prawdziwa przyczyna liszajca nie jest w pełni znana, zapobieganie mu może być trudne. Tak naprawdę nie można zapobiec zaburzeniom równowagi hormonalnej lub problemom z układem odpornościowym psa. Możesz zapewnić mu życie w czystym środowisku wolnym od jakichkolwiek pcheł, moczu lub kału materiału. Często czyść pościel i zabawki, używając detergentu bez barwników i zapachów do zabawek nadających się do prania w pralce oraz łagodnego płynu do mycia naczyń do tych zabawek, których nie można prać w pralce. Kluczowe znaczenie ma na bieżąco zapobieganie pchłom. Na rynku dostępnych jest wiele środków zapobiegających pchłom, zarówno w sklepach zoologicznych, jak i w gabinecie weterynarza. Jednak nie wszystkie metody zapobiegania pchłom są takie same. Twój weterynarz może ci powiedzieć, które z nich są dobre, a których unikać. Liszajec może być uciążliwy dla Twojego rosnącego szczeniaka, ale większość przypadków jest łagodna, a większość psów wyrasta z zaostrzeń. Jeśli masz jakiekolwiek pytania dotyczące liszajca, porozmawiaj ze swoim weterynarzem. Zakażenia grzybicze skóry u psów Kiedy twój pies zaczyna się drapać bardziej niż zwykle, może być trudno stwierdzić, czy jest to spowodowane alergią, ukąszeniami pcheł, infekcją, czy czymś innym. Nadmierne swędzenie może być dość niepokojące, zwłaszcza jeśli w rezultacie u twojego psa pojawią się łysiny lub uszkodzi on własną skórę. Przyjrzyjmy się powszechnym typom infekcji grzybiczych, które wpływają na skórę psów i sposobom ich leczenia. Liszaj obrączkowy. Grzybica jest częstą infekcją grzybiczą u zwierząt domowych. Może wpływać na skórę psa, sierść, a także na pazury. Typowe objawy to wypadanie włosów, swędzenie, łuszcząca się skóra oraz zniekształcone lub łamliwe pazury. Aby zdiagnozować grzybicę, lekarz weterynarii wykona posiew komórek włosów lub skóry lub badanie mikroskopowe próbki włosów. W zależności od ciężkości infekcji, grzybicę można leczyć kąpielami leczniczymi i/lub doustnymi lekami przeciwgrzybiczymi. Odkurzanie i dezynfekcja domu pomoże również zmniejszyć ryzyko rozprzestrzeniania się grzybicy między zwierzętami domowymi i ludźmi. Drożdże. Przerost drożdży na ciele psa może prowadzić do drażniących infekcji drożdżakowych, często dotykających skórę, łapy i uszy. Te infekcje mogą być bardzo nieprzyjemne dla psów. Są one na ogół wtórne do alergii lub innych stanów, które zakłócają zdolność skóry do kontrolowania drożdży, które tam normalnie żyją. Leczenie zwykle obejmuje stosowanie na skórę leku antyseptycznego lub przeciwgrzybiczego. W ciężkich przypadkach konieczne mogą być leki doustne. W przeciwieństwie do grzybicy, infekcje drożdżakowe nie są zaraźliwe dla innych zwierząt domowych lub ludzi. Aby zapobiec nawrotom infekcji drożdżakami, ważne jest, aby leczyć wszelkie podstawowe schorzenia zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii. Jeśli twój zwierzak ciągle się drapie, umów się na wizytę u weterynarza. Czasami może to zająć kilka wizyt, aby określić przyczynę swędzenia twojego psa lub wymagać wizyty u dermatologa weterynaryjnego. Ogólnoustrojowe zakażenia grzybicze. Infekcje grzybicze na powierzchni ciała są niepokojące, ale te, które atakują głębsze struktury, mogą mieć jeszcze poważniejsze konsekwencje. Przyjrzyjmy się kilku powszechnym typom ogólnoustrojowych infekcji grzybiczych u psów i sposobom ich leczenia. Blastomykoza. Typowe objawy to słaby apetyt, utrata masy ciała, kaszel, trudności w oddychaniu, utykanie, problemy z oczami, zmiany skórne (szczególnie wokół pazurów), powiększone węzły chłonne i gorączka. Jeśli choroba zostanie wykryta wystarczająco wcześnie, leczenie doustnymi lekami przeciwgrzybiczymi może być skuteczne. Kryptokokoza. Podczas gdy koty są częściej zarażone grzybem Cryptococcus, psy mają tendencję do rozwijania cięższej postaci choroby. Grzyb jest obecny w glebach na całym świecie, ale może być szczególnie rozpowszechniony na obszarach, gdzie gromadzą się gołębie i inne ptaki. Podobnie jak w przypadku blastomykozy, psy zazwyczaj wdychają grzyby Cryptococcus, co prowadzi do infekcji płuc. Następnie może rozprzestrzeniać się prawie w dowolnym miejscu w ciele, co może powodować objawy od letargu, kaszlu, wydzieliny z nosa, problemów z oczami, zmian skórnych, a nawet drgawek do innych nieprawidłowości neurologicznych. Leczenie kryptokokozy może być trudne. Doustne leki przeciwgrzybicze mogą wymagać podawania przez rok lub dłużej, a niektóre psy nadal ulegną chorobie. Kokcydioidomikoza. Psy mogą zarazić się kokcydioidomikozą przez wdychanie kurzu lub brudu zawierającego zarodniki grzybów kokcydioidów. Gdy zarodniki są wdychane przez psa, grzyb może po prostu wywołać przewlekły innych przypadkach, zwłaszcza przy immunosupresji, pies może rozwinąć zapalenie płuc lub grzyb może rozprzestrzenić się na inne obszary ciała, takie jak kości lub oczy. Zdiagnozowanie może być trudne i zwykle wymaga wykonania zdjęć rentgenowskich, krwi i badań komórkowych. Wymaga długotrwałego leczenia doustnymi lekami przeciwgrzybiczymi, ale rokowanie jest całkiem dobre, jeśli zostanie wcześnie zdiagnozowana. Histoplazmoza. Zakażone psy mogą wykazywać utratę wagi, gorączkę, kaszel, zapalenie oczu, wymioty i biegunkę. Często do postawienia diagnozy stosuje się kombinację badań krwi i moczu, a także radiogramów. Czasami wymagane są również biopsje. Leczenie obejmuje długotrwałe stosowanie leków przeciwgrzybiczych, ale najlepiej zapobiegać, ograniczając dostęp do gleby skażonej odchodami ptaków lub nietoperzy. Aspergiloza. Zakażenia grzybem Aspergillus są zwykle ograniczone do przewodów nosowych psa. Aspergiloza może dotknąć psy zamieszkujące prawie każdą część kraju, ponieważ grzyb ten występuje w większości gleb. Leczenie zazwyczaj obejmuje znieczulenie zwierzęcia i podanie mu płynnego leku przeciwgrzybiczego do przewodów nosowych. Większość psów wyzdrowieje, jeśli zostanie odpowiednio zdiagnozowana, chociaż w niektórych przypadkach może być konieczne drugie leczenie. Zapobieganie infekcjom grzybiczym u psów Infekcje grzybicze u psów wahają się od miejscowych po potencjalnie śmiertelne choroby ogólnoustrojowe. Zapobieganie nie zawsze jest możliwe, ale zdroworozsądkowe środki mogą pomóc. Jeśli mieszkasz na obszarze, na którym pewien rodzaj infekcji grzybiczej jest endemiczny, unikaj środowisk wysokiego ryzyka. Zwierzęta z grzybicą należy odizolować, aby ograniczyć rozprzestrzenianie się choroby na ludzi lub inne zwierzęta. Wreszcie, odpowiednio zarządzaj wszelkimi podstawowymi problemami zdrowotnymi, które zwiększają ryzyko rozwoju infekcji grzybiczej u psa. Kiedy twój pies zaczyna się drapać bardziej niż zwykle, może być trudno stwierdzić, czy jest to spowodowane alergią, ukąszeniami pcheł, infekcją, czy czymś innym. Nadmierne swędzenie może być dość niepokojące. Świerzb Oznaki i objawy świerzbu u psów Psy mogą zarażać się dwoma rodzajami świerzbu, z których każdy ma odrębne przyczyny, objawy i leczenie. Odróżnia je jedna główna cecha: świerzb demodektyczny nie powoduje swędzenia u psa, podczas gdy świerzb drążący to robi. Oto więcej informacji na temat odróżnienia każdego z tych warunków. Nużyca Oznaki i objawy nużycy demodetycznej – najczęstszego rodzaju świerzbu u psów – obejmują wypadanie włosów, zaczerwienienie skóry oraz plamy łuszczącej się skóry i zmiany na całym ciele. Roztocza Demodex canis żyją w niewielkich ilościach w mieszkach włosowych zdrowych ssaków, ale kiedy szczenięta i psy z niedorozwiniętym układem odpornościowym zostają opanowane przez te pasożyty, rozwija się świerzb demodektyczny . Świerzbowiec ( Sarcoptes scabiei mites) Oznaki i objawy świerzbu skórnego u psów obejmują wysypki skórne, niejednolitą utratę włosów i owrzodzenia skóry. Podrażniona skóra również intensywnie swędzi, powodując, że pies nieustannie gryzie i drapie się. Nazywany również świerzbem, świerzb drążący jest znacznie rzadszy niż świerzb demodektyczny. Za tę chorobę skóry odpowiedzialne są roztocza Sarcoptes scabiei. Pasożyty te żyją tuż pod skórą i powodują intensywne podrażnienia. W przeciwieństwie do świerzbu drążącego, świerzbowiec skórny jest wysoce zaraźliwy, łatwo przechodzi między psami i kotami. Owalne, jasne roztocza mogą również przenosić się na ludzi, ale ponieważ nie mogą tu zakończyć swojego cyklu życiowego, powodują swędzenie u zarażonych ludzi tylko przez kilka dni. Jak świerzb wygląda na psie? Zastanawiasz się, jak świerzb wygląda na psie? Oto kilka oznak, że twój pies może cierpieć na świerzb: zaczerwienienie, wysypka i swędzenie, wypadanie włosów, rany i zmiany, łuszcząca się skóra. Podczas gdy oba rodzaje świerzbu mogą powodować utratę włosów na całym ciele, w przypadku nużycy, wypadanie włosów i swędzenie są częściej zlokalizowane w małych plamach, zwykle zlokalizowanych na pysku, tułowiu i nogach. Co robić, jeśli twój pies wykazuje oznaki zarażenia świerzbem? Niezależnie od tego, czy swędzenie towarzyszy wysypkom skórnym i wypadaniu sierści twojego psa, czy nie, ważne jest, aby podjąć odpowiednie kroki, aby zapewnić twojemu psiakowi opiekę, której potrzebuje. Zabierz psa do weterynarza, aby ustalić najlepsze leczenie dla swojego psa. Niektóre roztocza są trudne do zidentyfikowania, jeśli są zakopane głęboko w skórze, więc objawy kliniczne pomagają również weterynarzowi w postawieniu prawidłowej diagnozy. Przypadki świerzbu demodektycznego są zwykle mniej poważne, a 90% z nich ustępuje samoistnie. Innym razem właściciele zwierząt domowych muszą prowadzić leczenie świerzbu dla swoich psów, które może obejmować: miejscowe leki, zastrzyki, doustne antybiotyki lub szampon antybakteryjny do leczenia wtórnych infekcji skóry Ponieważ świerzbowiec skórny jest wysoce zakaźny, należy podjąć kroki, aby zapobiec ponownemu zakażeniu, jeśli weterynarz diagnozuje psa w tym kierunku. Najpierw wyrzuć posłanie swojego psa. Następnie wypierz własną pościel i ubrania w gorącej wodzie i wybielaczu, aby zabić utrzymujące się roztocza. Może być również konieczne wykonanie zabiegów przepisanych przez weterynarza w domu, takich jak kąpanie psa szamponem na receptę i podawanie kąpieli wapienno-siarkowych. Twój weterynarz udzieli wskazówek, jak postępować zgodnie z zalecaną opieką domową. Łupież – co powoduje łupież u psów? Wiele rzeczy może powodować łupież u psów i może to mieć wpływ na każdą rasę lub mieszankę. W niektórych przypadkach jest to podstawowy problem ze względu na stan genetyczny, taki jak pierwotny łojotok (najczęściej u Cocker spanieli, Westów, Bassetów) lub rybiej łuski (dotknięte rasy obejmują Golden retrievery, Cavaliery, Spaniele i Yorki) . Ale częściej jest to spowodowane przez coś w środowisku lub leżące u jego podstaw zaburzenie zdrowia. Podobnie jak my, psy mogą cierpieć na suchą skórę w miesiącach zimowych, kiedy powietrze jest bardziej suche niż zwykle. Ogrzewanie wymuszonym obiegiem powietrza może pogorszyć problem. Jeśli łupież u psa zauważysz tylko w miesiącach zimowych, przyczyną może być brak wilgoci w powietrzu. Chodzący łupież i inne pasożyty Roztocza Cheyletiella są wystarczająco duże, aby można je było zobaczyć gołym okiem i wyglądają bardzo podobnie do białych płatków łupieżu. Podobnie jak inne zewnętrzne pasożyty, takie jak pchły , kleszcze , roztocza Demodex i Sarcoptes, ci niemile widziani goście żyją i żywią się skórą twojego psa i powodują u psa silne swędzenie. Otyłość i problemy żywieniowe Niewłaściwa dieta może spowodować, że twój pies straci składniki odżywcze, których potrzebuje, aby zachować zdrową skórę i sierść. Upewnij się, że twój pies je wysokiej jakości, zbilansowaną karmę dla psów. Kwasy tłuszczowe, takie jak omega-3 i omega-6, odgrywają ważną rolę w zdrowiu skóry, a niektóre psy czerpią korzyści z ich dodatkowej suplementacji w swojej diecie. Jednak ważne jest, aby skonsultować się z weterynarzem przed wprowadzeniem czegokolwiek nowego do diety psa. Jak wiesz, otyłość naraża psa na ryzyko wielu różnych schorzeń. Słabe zdrowie skóry to tylko wierzchołek góry lodowej. Infekcje powodujące łupież Infekcje bakteryjne i grzybicze skóry mogą również powodować łupież. Ci mali najeźdźcy mogą również wykorzystać osłabioną skórę psa z powodu innych warunków, aby spowodować wtórną infekcję. Niezależnie od tego, czy najpierw pojawił się łupież, czy infekcja skóry, infekcje bakteryjne i grzybicze wymagają odpowiedniego leczenia, aby skóra psa wróciła do zdrowego stanu. Alergie Alergie pokarmowe i środowiskowe u psów zwykle objawiają się problemami skórnymi. Psy dotknięte chorobą mogą swędzieć w określonych porach roku, cierpieć na przewlekłe infekcje ucha i skóry lub stale lizać łapy. Łupież to zwykle tylko jeden z objawów alergii u psa. Warunki hormonalne Choroby takie jak niedoczynność tarczycy i choroba Cushinga mogą powodować zmiany w zdrowiu skóry twojego psa. Osłabiony układ odpornościowy sprawi również, że będzie bardziej podatny na wtórne infekcje. Idiopatyczny łojotok Czasem nie wiemy, co powoduje łojotokowe zapalenie skóry, stąd określenie „idiopatyczne”. Psy, u których przyczyna łuszczenia się skóry jest nieznana, można leczyć objawowo, aby zapewnić ulgę, a w razie potrzeby można zapewnić dodatkową opiekę. Kiedy udać się do weterynarza z problemem łupieżu u Twojego psa? Jeśli twój pies ma tylko łagodny sezonowy lub okazjonalny łupież, prawdopodobnie nie ma się czym martwić. Ale będziesz chciał umówić się na wizytę u weterynarza, jeśli twój pies również doświadcza któregokolwiek z tych objawów: swędzenie, nieprzyjemny zapach, nadmierna ilość łupieżu, wypadanie włosów, zaczerwieniona, podrażniona skóra, inne oznaki choroby lub dyskomfortu. Zdiagnozowanie przyczyny łupieżu twojego psa będzie zależeć od dokładnych objawów twojego psa i tego, co twój weterynarz podejrzewa, że ​​może być problemem na podstawie badania fizykalnego. Weterynarz może wykonać zeskrobanie skóry w poszukiwaniu pasożytów i / lub badania krwi w celu sprawdzenia podstawowych zaburzeń ogólnoustrojowych. Leczenie łupieżu psa i domowe środki zaradcze W zależności od tego, jak poważny jest przypadek, łupież twojego pupila często można leczyć samodzielnie w domu. Włącz niektóre z tych wskazówek do swojej regularnej pielęgnacji, aby pomóc twojemu psu opanować łupież i przywrócić mu poczucie komfortu. Pielęgnacja skóry i sierści Regularna pielęgnacja jest podstawą zdrowia skóry i sierści psów; odgrywa ważną rolę w zwalczaniu łupieżu. Szczotkowanie psa pomaga rozproszyć nadmiar tłuszczu ze skóry w całej sierści, aby nie gromadził się na skórze, a także usuwa martwe włosy. Szczotkuj zęby codziennie, gdy pies ma wybuchy łupieżu, a raz w tygodniu w przypadku ogólnej pielęgnacji. Spryskiwanie wodą może pomóc zmniejszyć elektryzowanie się psów długowłosych lub możesz użyć sprayu pielęgnacyjnego przeznaczonego dla psów, ale najpierw skonsultuj się z lekarzem weterynarii, aby upewnić się, że żaden używany produkt do pielęgnacji nie wpłynie na negatywne na psa. Kąpiel psa jest często korzystna w przypadku wybuchów łojotoku oraz infekcji bakteryjnych i grzybiczych. Gdy weterynarz zdiagnozuje przyczynę problemów skórnych twojego psa, może przepisać odpowiedni szampon leczniczy. Postępuj zgodnie ze wskazówkami na butelce. Niektóre szampony należy pozostawić na psie przez kilka minut, aby zadziałały. Zwróć także uwagę na to, jak często twój pies powinien być kąpany , ponieważ zbyt częste kąpanie może wysuszyć skórę psa albo pogorszyć obecne objawy. Spłucz psa dokładnie po każdej kąpieli, niezależnie od tego, czy używasz szamponu leczniczego na łupież, czy zwykłego szamponu do pielęgnacji, ponieważ wiele szamponów może być drażniących, jeśli nie zostaną spłukane. Suplementy diety Weterynarz może również zalecić podawanie psu suplementów kwasów tłuszczowych, takich jak omega-3 i omega-6. Zawsze bądź ostrożny przy wyborze suplementu, ponieważ produkty te nie są tak ściśle regulowane jak leki. Poszukaj produktu z pieczęcią jakości lub takiego, który zaleca weterynarz. Zdrowa dieta Pamiętaj, aby karmić psiaka zbilansowaną dietą, która spełnia potrzeby żywieniowe twojego psa. Może być korzystne (dla ciebie i twoich zwierząt) stosowanie nawilżacza powietrza w domu lub mieszkaniu zimą lub jeśli mieszkasz w suchym klimacie. Para może pomóc ukoić i nawilżyć suchą skórę psa oraz ograniczyć swędzenie. Oprócz opieki domowej w celu radzenia sobie z łupieżem, twój pies będzie musiał być leczony z powodu wszelkich podstawowych schorzeń, które może mieć. Może to obejmować antybiotyki na infekcje bakteryjne, leki przeciwgrzybicze na infekcje grzybicze, sterydy i/lub leki immunosupresyjne na zaburzenia o podłożu immunologicznym oraz testy alergiczne i leki. Po zajęciu się podstawowym stanem, skóra twojego psa będzie znacznie zdrowsza. Toczeń u zwierząt Toczeń u psów to choroba, w której układ odpornościowy atakuje własne komórki i tkanki organizmu. Istnieją dwa rodzaje psiego tocznia i każdy z nich ma inne objawy i opcje leczenia. Najczęstszą postacią tocznia u psów jest toczeń rumieniowaty krążkowy. Dotyczy często skóry wokół nosa i pyska. Toczeń rumieniowaty układowy jest inną postacią i jest znacznie poważniejszym stanem. Może atakować prawie każdą część ciała, a objawy będą się różnić w zależności od dotkniętych narządów. Często może to imitować objawy innych stanów. Jeśli zauważysz u swojego psa oznaki jakiejkolwiek formy tocznia, musisz udać się do weterynarza w celu prawidłowej diagnozy i leczenia. Oto, co powinieneś wiedzieć o objawach, przyczynach, diagnozie i leczeniu tocznia u psów. Objawy tocznia u psów Objawy tocznia u psów zależą od typu. Objawy tocznia rumieniowatego krążkowego są zazwyczaj łagodne i dotyczą głównie skóry, podczas gdy objawy tocznia rumieniowatego układowego mogą być katastrofalne. Oto kilka objawów, których możesz się spodziewać po każdym typie psiego tocznia. Toczeń rumieniowaty krążkowy zwykle wpływa na twarz, nos, pysk, uszy lub obszary wokół oczu. Rzadko może powodować objawy na łapach lub narządach płciowych. Zwróć uwagę na następujące elementy: blada skóra na grzbiecie nosa, zaczerwienienie skóry, zwłaszcza nosa i pyska łuszcząca się skóra, rany lub wrzody, blizny, ból w dotkniętych miejscach, swędzenie lub drapanie w dotkniętych obszarach, infekcje bakteryjne Toczeń rumieniowaty układowy może wpływać na prawie każdy obszar ciała, więc objawy mogą się bardzo różnić i szybko stają się zagrażające życiu. To choroba immunologiczna, w której układ odpornościowy zaczyna atakować komórki i tkanki organizmu, i w zależności od tego, które narządy są zaatakowane, może być śmiertelna. Oto kilka typowych objawów: kulawizny nóg, zapalenie stawów , ból mięśni i sztywność, letarg, utrata apetytu, gorączka, rany lub zmiany skórne, niedokrwistość, wypadanie włosów, obrzęk węzłów chłonnych, owrzodzenia jamy ustnej, napady padaczkowe, powiększona wątroba, śledziona lub nerki, zwiększone pragnienie lub oddawanie moczu Przyczyny tocznia u psów „Lupus” pochodzi od łacińskiego słowa oznaczającego „wilk”. Choroba została nazwana od wysypki, która pojawiła się na twarzach ludzi z chorobą, która wyglądała jak ugryzienie wilka. Prawdziwe przyczyny tocznia wciąż nie są dobrze zrozumiane, nawet dzisiaj. Prawdopodobnie istnieje składnik genetyczny, a ekspozycja na światło ultrafioletowe, stres, leki i infekcje wirusowe przyczyniają się do tego stanu. Niektóre psy są bardziej narażone na rozwój tocznia. Choroba częściej pojawia się u suk w średnim wieku. Niektóre rasy są również predysponowane, w tym: charty afgańskie, beagle, owczarki niemieckie, setery irlandzkie, pudle, owczarki szetlandskie Diagnoza tocznia u psów Będziesz musiał zobaczyć się z weterynarzem w celu prawidłowej diagnozy dowolnej formy tocznia u twojego psa. Toczeń rumieniowaty krążkowy jest zwykle łatwiejszy do zdiagnozowania, chociaż może naśladować inne stany, takie jak grzybica lub chłoniak nosa. Weterynarze rozpoczynają diagnozę od biopsji skóry z dotkniętego obszaru. Jest to drobna procedura, chociaż twój pies będzie potrzebował szwów po pobraniu próbki. Wykluczy inne przyczyny objawów i potwierdzi, czy Twój pies choruje na tocznia rumieniowatego krążkowego. Toczeń rumieniowaty układowy jest trudniejszy do zdiagnozowania, ponieważ może naśladować objawy wielu innych schorzeń, w zależności od tego, na które narządy wpływają. Rak, choroba nerek lub słaba reakcja na leki mają czasami podobne objawy. Poinformuj swojego weterynarza o wszystkich objawach, które widziałeś u swojego psa. Badanie krwi wykluczy wiele innych przyczyn i pomoże zdiagnozować tocznia. Leczenie tocznia u psów Leczenie tocznia u psów również zależy od rodzaju tocznia, chociaż żadna forma nie jest uleczalna. Dlatego leczenie koncentruje się na radzeniu sobie z objawami, a następnie trwa przez resztę życia dotkniętych chorobą psów. Toczeń rumieniowaty krążkowy jest dość łatwy w leczeniu, a weterynarz skupi się na gojeniu i kontrolowaniu wszelkich ran, zmian lub wrzodów, które mogą się pojawić. Sterydy do stosowania miejscowego są często stosowane w celu zahamowania odpowiedzi układu odpornościowego i zmniejszenia stanu zapalnego. Sterydy doustne mogą być podawane, dopóki stan nie zostanie opanowany. Można również podawać antybiotyki i suplementy, w tym witaminy B i E oraz kwasy tłuszczowe Omega-3. Właściciele muszą ograniczyć ekspozycję swoich psów na światło ultrafioletowe, w tym światło słoneczne, ponieważ pogarsza to stan zdrowia czworonoga. Leczenie tocznia rumieniowatego ukłądowego będzie się różnić w zależności od dotkniętych narządów. Celem leczenia jest zmniejszenie stanu zapalnego i tłumienie odpowiedzi immunologicznej, która powoduje uszkodzenia. Prawdopodobnie zostaną użyte leki immunosupresyjne lub sterydy. Chemioterapia może dodatkowo tłumić negatywną aktywność układu odpornościowego i zmniejszać ból. Antybiotyki zostaną również przepisane, jeśli istnieje wtórna infekcja, która wymaga leczenia. Ekspozycja na światło słoneczne musi być ograniczona. To leczenie musi być kontynuowane przez resztę życia psa.

jak usunąć łupież u psa