brudna kuweta – jak już wspomniano, koty cenią sobie czystość w swoim otoczeniu, więc szybko odmówią korzystania z kuwety, jeśli będzie zbyt rzadko sprzątana. Zniechęci je nieprzyjemna woń oraz resztki odchodów zalegające w żwirku, nieodpowiedni typ kuwety – nie wszystkie koty lubią korzystać z krytych kuwet z drzwiczkami. 4. Zadbaj o rozrywkę. Powrót do rutyny w żadnym wypadku nie ma oznaczać nudy. Jeśli zastanawiasz się, jak odzyskać zaufanie kota, nie zapominaj o wchodzeniu z nim w interakcję. Jeśli wcześniej wychodziłeś z mruczkiem na spacerki, nie zaniedbuj tego zwyczaju po powrocie. W domu także możecie spędzać wesoło czas. Instrukcja obsługi królika. Króliki są popularnymi zwierzakami domowymi, których potrzebami stosunkowo niedawno zaczęto się interesować i tym samym zmieniać zakorzenione w ludzkiej świadomości wyobrażenie o ich zachowaniu i wymaganiach. Poniżej przedstawiamy kilka absolutnie podstawowych informacji, z którymi przyszli i obecni Jak można kota nauczyć korzystania z kuwety? 2009-08-17 14:40:49; Czy da się nauczyć psa podwórkowego korzystania z kuwety? 2017-05-01 18:48:42; Jak nauczyć królika korzystania z kuwety? 2011-03-23 18:28:27; Jak nauczyć szynszyle korzystania z narożnej kuwety? 2010-12-31 23:44:12; Jak nauczyć królika korzystania z kuwety? 2012-03-19 Konieczne jest przede wszystkim nauczenie kota wychodzącego przybyłego do nowego domu korzystania z kuwety. Najważniejsze informacje. Podsumowanie. Dachowce to wszystkie koty nierasowe, które znacznie różnią się między sobą charakterem i wyglądem. Większość kotów bez rodowodu jest blisko spokrewniona z kotem europejskim Starając się nauczyć kota korzystania z kuwety nie wolno używać siły. Koty nie są podatne na tresurę i nie znoszą, gdy się je do czegoś zmusza. Skutecznym sposobem jest delikatne przenoszenie kota na kuwetę, taką czynność powinno się powtarzać dwu lub trzykrotnie podczas dnia. Dzięki temu zwierzak nie odczuwa presji i ma czas 2XYsa. Kot powinien nauczyć się korzystania z kuwety jak najwcześniej. Najlepiej, jeżeli nauka higieny rozpocznie się pomiędzy 4. a 12. tygodniem jego życia. Kociak uczy się wówczas odpowiednich nawyków, obserwując swoją mamę i zwykle niepotrzebna jest ingerencja człowieka. Niestety, często zdarza się, że kocię nie ma możliwości nauczenia się, jak korzystać z kuwety od matki. Dzieje się tak, kiedy mały zwierzak zostaje od niej zbyt wcześnie odseparowany, lub kiedy kocia mama sama nie korzysta z kuwety (np. jest kotem wychodzącym lub bezdomnym). W takiej sytuacji to my będziemy odpowiedzialni za wyrobienie u kota odpowiednich nawyków związanych z higieną. Wybór kuwety Jeżeli mamy pod opieką małego kociaka, który nie potrafi korzystać z kuwety, powinniśmy zaopatrzyć się w odpowiednie akcesoria. Przede wszystkim – kuweta z niskim rantem. Kociak powinien być w stanie z łatwością do niej wejść i z niej wyjść. Nie mniej ważny jest rozmiar kuwety. Powinna być ona natyle szeroka by kot mógł się w niej swobodnie obrócić i być mniej więcej półtora razy dłuższa niż ciało dorosłego początek najlepiej sprawdzają się kuwety odkryte (lub ze zdejmowaną górną częścią). Dopiero, kiedy kocię oswoi się z takim rodzajem, można wprowadzić do mieszkania kuwetę zakrytą. Pamiętajmy jednak, że nie możemy w wybranym momencie po prostu zastąpić jednej kuwety drugą. Kot może czuć się zdezorientowany i przestać załatwiać się w wyznaczonym miejscu. Jeżeli chcemy wprowadzić nową kuwetę, dostawiamy ją do obecnej. Dopiero, kiedy zauważymy, że kot z chęcią korzysta z nowej kuwety, możemy zrezygnować ze starej. Niezależnie od tego czy wybierzemy kuwetę otwartą czy zamkniętą ważne jest aby była ona stabilna, ustawiona na solidnym podłożu. Chwiejąca czy nawet przewracająca się kuweta skutecznie zniechęci kota do korzystania z niej. Odpowiedni żwirek Żwirek dla młodego kota powinien być jak najbardziej naturalny. Zrezygnujmy z wszelkich produktów zapachowych, czy żwirku silikonowego, który powoduje sporo hałasu (którego kociak mógłby się przestraszyć) i może kłuć w łapki. Pamiętajmy, że kuweta powinna być miejscem, w którym zwierzę ma czuć się komfortowo i bezpiecznie. Najlepszym wyborem będzie drobny żwirek bentonitowy lub drewniany – nie będą one drażnić węchu zwierzaka i nie podrażnią jego łapek. Ważna jest również grubość podłoża. Kot ma silną potrzebę zakopywania swoich odchodów, żeby swobodnie mógł to zrobić warstwa żwirku powinna mieć co najmniej 5 cm grubości. Podstawa to podłoże Dorosły kot, który dotychczas żył dziko, przyzwyczajony jest do załatwiania się na zupełnie innym podłożu niż żwirek. Początkowo, jeżeli widzimy, że kot nie korzysta z kuwety i nie akceptuje żwirku, wyłóżmy kuwetę gazetami, piaskiem, ziemią czy liśćmi. Dopiero, kiedy zwierzę zacznie załatwiać się do kuwety, zacznijmy stopniowo dosypywać do wybranego podłoża żwirku. Początkowo najlepiej, jeżeli będzie to żwirek drewniany lub bentonitowy. Jeżeli pomimo naszych prób, kot nie chce korzystać z kuwety, wybierzmy się do weterynarza, ponieważ przyczyną jego zachowania może być choroba, np. zapalenie pęcherza. Regularne czyszczenie Nie chodzi wyłącznie o usuwanie nieczystości a o mycie całej kuwety. Jeżeli kot zaczyna załatwiać się w innych miejscach, choć do tej pory chętnie korzystał z kuwety może to oznaczać, że po prostu uznał swoją kuwetę za brudną.. Najważniejsze aby: usuwać nieczystości co najmniej dwa razy dziennie (najlepiej rano i wieczorem), regularnie myć całą kuwetę (nie rzadziej niż co 14 dni, w przypadku naturalnych żwirków bentonitowych lub drewnianych najlepiej raz w tygodniu). Dobrze do tego celu sprawdza się woda z roztworem octu lub delikatny, najlepiej bezzapachowy detergent (najlepiej nie używać płynów o zapachu cytrusów bądź lawedy – są to aromaty działające na koty odstraszająco) Odpowiednie miejsce Kuwetę należy ustawić w odpowiednim miejscu mieszkania. Ważne by:Znajdowała się ona z daleka od głośnych miejsc i głównych tras komunikacyjnych. 1. Znajdowała się w miejscu, do którego kot będzie miał łatwy dostęp. 2. Nie znajdowała się w bezpośrednim sąsiedztwie misek z jedzeniem. 3. Nie znajdowała się w miejscu, w którym będzie przeszkadzała domownikom. 4. Jeżeli mieszkamy w wielopoziomowym domu lub mieszkaniu najlepiej umieścić jedną kuwetę na każdym piętrze 5. Pamiętajmy, że kuwety nie należy przestawiać w nowe miejsca – zwłaszcza w przypadku kota, który dopiero się z nią oswaja. Przemyślmy więc solidnie kwestię jej ulokowania w mieszkaniu, tak by nie zmieniać później podjętej decyzji. Trening higieny Kot, jako drapieżnik, instynktownie odczuwa potrzebę zakopywania swoich odchodów w piasku. Korzystanie z kuwety jest więc dla niego sposobem na realizowanie naturalnego zachowania. Wystarczy, że odrobinę pomożemy mu w zrozumieniu tego procesu. Kiedy kot po raz pierwszy trafi do naszego domu, pokażmy mu, gdzie znajduje się kuweta. Możemy delikatnie włożyć go do środka i podrapać palcem żwirek, aby pokazać mu, że w podłożu można kopać. Pamiętajmy jednak, by nigdy nie robić tego na siłę, lub wtedy, gdy zwierzę jest zdenerwowane bądź wystraszone! Początkowo kot może załatwiać się w innych miejscach mieszkania – ważne, by nie karać go za to, a zastanowić się, dlaczego wybrał właśnie to miejsce. Być może jest ustronne i zaciszne? Jeżeli to możliwe, możemy przestawić tam kuwetę. Jeżeli nie, możemy zebrać chusteczką odchody kota i przenieść je do kuwety. Dzięki temu żwirek przesiąknie zapachem kota i sprawi, że będzie on chętniej z niego korzystał. Za każdym razem, kiedy kot załatwi się do kuwety, powinniśmy go pochwalić i nagrodzić. Wybane dla Ciebie Kocie gadżety Czy kot musi się nudzić w domu podczas naszej nieobecności? W żadnym wypadku! Na rynku dostępnych jest coraz więcej zabawek i akcesoriów, które uprzyjemniają życie naszym czworonożnym przyjaciołom. Sprawdź sam! czytaj BOAS, czyli Brachycephalic Obstruction Airway Syndrome BOAS, czyli Brachycephalic Obstruction Airway Syndrome, po polsku zwany też zespołem oddechowym ras krótkoczaszkowych, jest częstym problemem dotykającym psy o skróconej kufie, czyli tak zwane brachycefaliczne. Są to rasy między innymi takie jak buldożki francuskie, pekińczyki, buldogi angielskie, shih tzu, mopsy czy boksery. Choroba ta nazywana jest syndromem, ponieważ składa się na nią szereg wrodzonych nieprawidłowości, które znacznie utrudniają zwierzęciu oddychanie. Syndrom występuje również u kotów ze spłaszczonym pyskiem, takich jak np. koty perskie lub himalajskie. czytaj Mastif tybetański – stróż Twojego domu Mastif tybetański – dużych rozmiarów pies, który wyglądem przypomina lwa. Jest to jedna z najstarszych ras. Charakteryzuje się dużą odpornością na warunki atmosferyczne. Mastif nie jest odpowiedni jako pierwszy pies. Opiekun powinien mieć duże doświadczenie, by móc właściwie się nim zająć. czytaj Zatrucia roślinami u psów i kotów Domowe i ogrodowe rośliny ozdobne mogą stanowić poważne zagrożenie dla psów i kotów. Może się zdarzyć, że zwierzę będzie chciało z ciekawości spróbować jakiejś rośliny. Szczególnie ciekawskie są kocięta i szczenięta, ale zdarza się, że starsze zwierzęta również zainteresują się rośliną, którą wcześniej omijały. czytaj ZDROWY PUPIL Zobacz bezpłatne poradniki dotyczące pielęgnacji i żywienia małych zwierząt domowych. Więcej materiałów w dziale Pobierz Początki z królikiemChcę mieć królika. Co powinienem wiedzieć?Kilka podstawowych informacji o królikach: Królik jest zwierzęciem w 100% roślinożernym. Królik musi mieć stały dostęp do wody i siana. Dobrej jakości siano jest pełnowartościowym posiłkiem dla królika. Powinien też dostawać suszone zioła – w pierwszych dniach pobytu królika taka dieta powinna być wystarczająca. Warzywa czy owoce to jedynie dodatek do diety, podobnie jak granulat o dobrym składzie. Królik nie powinien jeść ziaren zbóż (pszenicy, owsa, jęczmienia, kukurydzy itd.), suszonego chleba, mieszanek zbożowych, kolb, dropsów i innych kolorowych smakołyków. Nie potrzebuje wapienka ani soli. Króliki, tak jak inne zwierzęta, wymagają wizyt u lekarza weterynarii. Powinien to być lekarz specjalizujący się w leczeniu zwierząt egzotycznych. Króliki szczepi się na chorobę krwotoczną królików (pomór) i myksomatozę. Króliki można szczepić już od 6 tyg. życia. Przed szczepieniem muszą zostać dokładnie zbadane – nie wolno szczepić zwierząt chorych. Szczepienia powtarza się co roku lub co pół roku, w zależności od zastosowanej szczepionki. W odpowiednim wieku królik powinien zostać wykastrowany. Zwykle kastruje się króliki około 5-8 miesiąca życia. Więcej o kastracji w dziale FAQ Kastracja. Króliki to zwierzęta stadne. Dobrze, gdy mają towarzysza tego samego gatunku. Oba króliki w parze muszą być po zabiegach kastracji. Króliki żyją 8-10 lat, niektóre dożywają 12 lat i więcej. Skąd wziąć królika?Sklep zoologiczny Sklep to najgorszy wybór, jeśli chodzi o kupno królika. Króliki ze sklepów pochodzą z masowych hodowli. Przeważnie są zbyt wcześnie odstawiane od matek, co skutkuje upośledzoną odpornością. Często cierpią na choroby układu oddechowego i pokarmowego, mają pasożyty. Nierzadko zdarzają się wśród takich maluchów wady genetyczne – nieprawidłowo rosnące zęby czy splay leg. Jeśli kupiłeś królika ze sklepu, koniecznie wybierz się z nim do lekarza weterynarii, który oceni jego stan zdrowia, zbada uzębienie, osłucha. Przed wizytą zbierz trochę bobków do czystego woreczka strunowego albo do pojemnika na kał z apteki. Badanie bobków pod mikroskopem pozwoli ocenić, czy królik nie cierpi na kokcydiozę (chorobę pasożytniczą, powodującą biegunki, wzdęcia i niewydolność wątroby, co może być śmiertelne dla młodego królika) lub nie ma innych pasożytów. Adopcja Podobnie jak psy czy koty, króliki można adoptować. W Polsce jest kilka organizacji zajmujących się pomocą niechcianym, porzuconym królikom i adopcjami. Są to: Fundacja Azyl dla Królików w Toruniu Fundacja Królewska w Warszawie Fundacja Przygarnij Królika (Śląsk, Poznań) Stowarzyszenie ArbuZ (Bydgoszcz, Solec Kujawski) Stowarzyszenie Pomocy Królikom (oddziały w Warszawie, Sopocie, Lublinie, Bytomiu, Krakowie, Wrocławiu, Szczecinie). Adoptując królika z fundacji/ stowarzyszenia, poznasz jego historię. Często zwierzęta z organizacji są już zabiegach kastracji. Wymagana jest wizyta przedadopcyjna oraz podpisanie umowy. Każda organizacja ma własne zasady adopcji. Zanim adoptujesz królika, możesz zostać domem tymczasowym. Jeśli w Twojej okolicy nie ma fundacji albo jej oddziału, nie zrażaj się – organizacje często pomagają w transporcie do innych zakątków kraju. Można też szukać królików do adopcji w portalach ogłoszeniowych i grupach na Facebooku. Hodowla Jeśli chcesz koniecznie królika rasowego, szukaj go w zarejestrowanych hodowlach. Przed zakupem odwiedź hodowlę osobiście – jeśli hodowca nie ma nic do ukrycia, powinien taką wizytę umożliwić. Pamiętaj, że wiele królików w typie danej rasy przebywa również w fundacjach i stowarzyszeniach. Królik z takiej hodowli również powinien być od razu po zakupie przebadany przez lekarza weterynarii. Jeśli hodowca twierdzi, że zwierzę było szczepione, powinien udostępnić książeczki albo karty z naklejkami z fiolek użytych szczepionek. Kupiłem lub przygarnąłem królika. Co powiniem zrobić najpierw? Jeśli kupiłeś królika w sklepie zoologicznym lub w hodowli, koniecznie wybierz się z nim do lekarza weterynarii na przegląd. Podobnie zrób, gdy królika wziąłeś z prywatnego ogłoszenia. Warto też zebrać bobki do badania na obecność pasożytów. Pamiętaj, aby lekarz weterynarii był specjalistą nie tylko od małych zwierząt (psów i kotów), ale też od zwierząt egzotycznych i nieudomowionych. Królika należy zaszczepić, jeśli nie masz dowodów, że był szczepiony (wpis w książeczce z nalejką). Jakie są wady i niedogodności związane z królikiem w domu?Królik, tak jak każde inne zwierzę, bywa uciążliwy. Wiele z zachowań królików sprawia, że są oddawane czy porzucane. Jeśli jednak zrozumiesz króliczą naturę, będziesz też wiedział, jak radzić sobie z tymi niedogodnościami. Poniżej znajdziesz listę najczęstszych problemów, jakie stwarzają króliki, a także sposoby na ich rozwiązanie. Króliki mogą gryźć kable, ściany, tapety, meble – powodują to ich stale rosnące zęby i nuda. Kable można zabezpieczyć peszlami i osłonami dostępnymi w marketach budowlanych. Z nudą można walczyć dając królikowi bezpieczne rzeczy do gryzienia – gałązki, drewno, wiklinę, szare kartony. Często zapędy niszczycielskie niweluje też zorganizowanie królikowi towarzysza tego samego gatunku (oba muszą być wykastrowane). Króliki, zwłaszcza niekastrowane samce, potrafią wydzielać nieprzyjemny zapach – ta niedogodność mija zwykle po kastracji. Pomaga też codzienne sprzątanie kuwety. Króliki, również głównie niekastrowane samce, potrafią sikać na ściany i na opiekuna – tutaj również pomaga kastracja. Królik nie lubi być brany na ręce ani trzymany na kolanach – taka jest natura królika, niestety nie da się tego „naprawić”. Jedyne co można zrobić, to po prostu nie podnosić królika, jeśli nie ma takiej konieczności. Najlepiej, aby do zabawy z królikiem, opiekun siadał lub kładł się na podłodze. odpowiednie warunki dla królika domowegoJaka klatka będzie najlepsza dla królika?Klatka dla jednego królika powinna mieć przynajmniej 100, a najlepiej 120 cm długości. Niezależnie od wielkości klatki, królik powinien biegać wolno co najmniej kilka godzin dziennie. Zastanów się, czy zamiast klatki, nie lepiej kupić lub zbudować kojec albo zagrodę (dla królika miniaturowego minimum to 80 cm wysokości, dla królika dużej rasy 100 cm wysokości). Klatka dla dwóch królików powinna mieć co najmniej 120 cm długości. Dobrze, gdy jest jeszcze większa, gdyż więcej przestrzeni oznacza mniej konfliktów. Klatka lub kojec powinny być tak ustawione, aby umożliwiały królikowi swobodne wychodzenie i powrót. Czym wysypać/ wyłożyć dno klatki?Dna klatki nie wysypuj żwirkiem ani trocinami. Żwirek jest zbyt twardy dla pokrytych futrem króliczych łapek, zaś trociny źle wpływają na układ oddechowy królika. Żwirek drewniany, słomiany lub celulozowy powinien znajdować się wyłącznie w dodatkowej plastikowej kuwecie, która służyć będzie królikowi za toaletę. Na dnie klatki może pozostać goły plastik. Można też włożyć do niej kocyk albo ręcznik. Królik zapewne będzie go przekopywał i darł, może też go osikać – niestety musisz się liczyć z taką królik potrzebuje klatki?Królik nie musi mieszkać w klatce. Może mieć również kojec (kojec musi mieć co najmniej 80 cm wysokości, dla królika rasy dużej 100 cm lub krytą górę) lub żyć bezklatkowo. Ważne jest wówczas odpowiednie zabezpieczenie mieszkania przed króliczymi zębami – zabezpieczenie kabli, zabranie kwiatów doniczkowych poza zasięg królika, odgrodzenie stref, do których nie chcemy, aby królik miał jakie akcesoria powinienem się wyposażyć, zanim królik zamieszka w moim domu?Oprócz klatki lub kojca potrzebna będzie kuweta (może być prostokątna kocia albo narożna), miseczki (najlepiej ciężkie ceramiczne, których królik nie przewróci), paśnik na siano, polarowy kocyk lub ręczniki. Należy mieć także żwirek drewniany, słomiany, celulozowy lub inny odpowiedni dla królików, którego używa się wyłącznie w kuwecie. Z pokarmu powinieneś mieć siano, suszone zioła (np. babkę albo mniszek), smakołyki (np. korzeń mniszka lub cykorii), ewentualnie granulat odpowiedni do wieku i potrzeb królika. Co lepsze dla królika - miseczka czy poidełko?Ciężka, cermiczna miska będzie zawsze lepsza niż poidło, ponieważ królikowi łatwiej się pije wodę w naturalnej pozycji. Ponadto króliki wypijają więcej wody korzystając z miseczek, co ma korzystny wpływ na ich nerki. Łatwiej też utrzymać czystość miski niż poidła. Jednak niektóre króliki lubią pić z poidła albo notorycznie wylewają wodę – ostateczna decyzja należy więc do kuwetę wybrać?Przede wszystkim na tyle dużą, aby królik mógł w niej swobodnie się obrócić. Najlepsze są klasyczne, prostokątne kuwety dla kotów, ale można też kupić większą kuwetę narożną. Niektórzy opiekunowie wybierają kuwety przesiewowe, w ktrych bobki zostają na kratce a mocz spływa pod spód, na żwirek. Zanim jednak taką kuwetę kupisz, najlepiej, aby królik przyzwyczaił się do korzystania ze zwykłej i załatwiania się bezpośrednio na żwirek. Ewentualnie zdemontuj na początek kratkę przesiewową. Co wsypać do kuwety?Do kuwety najlepszy będzie żwirek drewniany, nieklejony pellet opałowy albo żwirek z celulozy. Nie używaj trocin (są pylące i podrażniają drogi oddechowe, dodatkowo nie sprzyjają utrzymaniu czystości) oraz kocich żwirków silikonowych albo zbrylających (są niebezpieczne w przypadku zjedzenia przez królika). codzienne życie z królikiemMój królik nie lubi być brany na ręce. Jak go oswoić?Króliki jako łagodne zwierzęta roślinożerne, narażone na ataki drapieżników, z natury nie lubią być brane na ręce. Kojarzy im się to z porwaniem przez drapieżnika, dlatego reagują lękiem i agresją. Najczęściej kopią, wierzgają, mogą dotkliwie ugryźć. Jeśli nie musisz, po prostu nie podnoś królika. Najlepiej bawić się z królikiem z poziomu podłogi, podając mu smakołyki z ręki, pozwalając się obwąchiwać. Klatka lub kojec powinny umożliwiać królikowi swobodne wchodzenie i wychodzenie, tak aby nie trzeba było go z nich wyjmować. Mój mały królik był taki miły, teraz zaczął mnie gryźć i warczeć. Co się stało?W wieku około 3-4 miesięcy króliki wchodzą w burzliwy okres dojrzewania. Hormony płciowe zaczynają sterować ich życiem. W tym czasie królik może być terytorialny (broni swojej klatki lub kącika), pobudzony (królik kopuluje z nogą opiekuna, wydaje bzyczące dźwięki, biega wokół nóg opiekuna, znaczy moczem opiekuna i ściany), a nawet agresywny. Jego mocz i bobki zaczynają wydawać nieprzyjemny zapach. To znak, że czas zacząć myśleć o kastracji. Więcej na ten temat w dziale FAQ królik jest pobudzony, biega za domownikami, skacze na nogi i wydaje dziwne dźwięki, co zrobić?Jest na to tylko jedna rada: królika domowego należy wykastrować, niezależnie od płci. Na zabieg umawiamy się z doświadczonym lekarzem weterynarii. Więcej o kastracji w dziale FAQ Kastracja. Królik buduje gniazdo, wyrywa sobie sierść z brzucha, kopie, popiskuje, jest nerwowy. Co robić?Jest to typowe zachowanie samicy będącej w ciąży urojonej, o ile nie miała kontaktu z samcem – wtedy może być to objaw faktycznej ciąży i zbliżania się porodu. Im częściej samiczkę dotykają takie ciąże urojone, tym większe jest prawdopodobieństwo zachorowania na choroby układu rozrodczego. Jedyną profilaktyką jest w tej sytuacji kastracja samiczki (od 6-8 miesiąca życia). Jeśli samiczka zbudowała gniazdo, nie należy go niszczyć, tylko poczekać aż ciąża urojona się skończy. Można podawać też króliczce zioła o działaniu uspokajającym takie jak melisa, rumianek, pokrzywa. Jak nauczyć królika korzystania z kuwety?Niektóre króliki od razu łapią do czego służy kuweta, inne trzeba korzystania z kuwety nauczyć. Najlepiej postawić kuwetę w miejscu, które królik sam wybrał sobie do załatwiania potrzeb. Jeśli królik nasika w innym miejscu, wycieramy mocz ręcznikiem papierowym i wrzucamy ręcznik do kuwety. Czynność powtarzamy jak najczęściej. Podobnie robimy z bobkami – również wrzucamy je do kuwety. Warto także powiesić nad kuwetą paśnik z sianem. Zwykle w uczeniu czystości pomaga zabieg kastracji. Czym się mogą bawić króliki?Z królikiem najlepiej bawić się z poziomu podłogi, podając mu z ręki smakołyki, pozwalając się obwąchiwać i poznawać. Najlepiej, gdy zabawki dla królików wykonane są z naturalnych, jadalnych dla królika materiałów: nielakierowanego drewna, nielakierowanej wikliny, trawy morskiej, szarego kartonu. Dobrze, jeśli królik ma swój domek lub tunel, w którym może się schować. Jeśli nie mamy drewnianego czy wiklinowego domku, wystarczy zwykły, szary, nieklejony karton z wyciętym wejściem – królik może go nawet podgryzać, nic się mu nie stanie. Króliki lubią się bawić także kulkami ze smakołykami w środku, zrobionymi z wikliny lub innych naturalnych włókien. Takie zabawki pozwalają im zaspokoić naturalną potrzebę szukania. Czy mogę wziąć królika na zewnątrz?Króliki to nie są zwierzęta „spacerowe” – wiele z nich nie przepada za szelkami, na zewnątrz czują się niepewnie, są zestresowane. Nic dziwnego – króliki to łagodne zwierzęta, narażone na ataki drapieżników, dla których czujność i szybka ucieczka w naturze są warunkiem przetrwania. Dzikie króliki nie odchodzą zwykle daleko od swoich nor, aby w razie niebezpieczeństwa jak najszybciej do nich czmychnąć. Najbezpieczniej jest zorganizować królikowi zamknięty wybieg na zewnątrz. Najlepiej sprawdzają się w tym przypadku rozkładane kojce. Taki wybieg powinien znajdować się częściowo w cieniu lub mieć osłonę przed słońcem. Dobrze też zostawić wewnątrz transporter lub domek, do którego królik mógłby się schować. Na działce czy w ogrodzie można wypuszczać królika wówczas, gdy ogrodzenie jest z podmurówką (króliki łatwo przekopują się i przeciskają pod siatką). Dwa króliki i więcej, czyli zaprzyjaźnianieDlaczego warto mieć dwa króliki lub więcej?Króliki w naturze żyją w stadach złożonych nawet z kilkudziesięciu osobników. Dzielą nory oraz ostrzegają się przed niebezpieczeństwem podczas żerowania. W warunkach domowych coraz więcej osób decyduje się na dwa króliki, które wspierają się nawzajem, razem spędzają czas i silnie przywiązują się do siebie. Oba króliki domowe muszą być wykastrowane, aby możliwe było trwałe zaprzyjaźnienie oraz, oczywiście, aby się nie rozmnażały. Jaka jest najlepsza opcja: dwa samce, dwie samiczki czy para mieszana?W przypadku królików najtrwalsze i najbardziej zgodne pary stanowią zwykle pary mieszane: samiec i samica. Dwie samiczki czy dwa samce potrafią toczyć walki, mimo zabiegów kastracji, choć zdarzają się też zgodne związki w jednopłciowych konfiguracjach. Oczywiście w parach i stadach domowych wszystkie króliki muszą być po zabiegach zaprzyjaźnić dwa króliki?Nie zawsze jest tak, że dwa króliki od razu przypadają sobie do gustu. Konflikty zdarzają się najczęściej wówczas, gdy do osobnika, który czuje się panem swojego terenu, dołącza drugi – nowy. Początkowe bójki, skubanie, gonitwy i próby dominacji poprzez kopulację, to standardowy sposób królików na poznanie się i ustalenie hierarchii. Jeśli króliki nie gryzą się do krwi i nie sczepiają tak, że nie można ich rozdzielić, nie ma powodów, aby przerywać zaprzyjaźnianie. Czasem pomaga, gdy opiekun wyjdzie z pokoju i pozwoli królikom na swobodę kontaktu. Jeśli po kilku dniach króliki razem wypuszczone nadal walczą albo silnie się ranią, można spróbować następujących metod: WSPÓLNA PODRÓŻ – dwa króliki wkłada się do jednego, odpowiednio dużego transportera i zabiera na przejażdżkę autem. Taka stresująca dla obu królików sytuacja potrafi stworzyć trwałą więź. SPOTKANIE W WANNIE – króliki wkłada się do wanny i pod nadzorem obserwuje ich reakcję. Zwykle króliki są zestresowane śliskim podłożem i nowym otoczeniem i nie reagują na siebie agresywnie. Takie sesje można powtarzać i wydłużać ich czas. SPOTKANIE NA NEUTRALNYM TERENIE – zabiera się dwa króliki w nowe miejsce – do cioci, do znajomych, na działkę (z zagrodą) i wypuszcza je z transporterów w nowym miejscu, gdzie nie mieszka inny królik. Królików nie należy zaprzyjaźniać wkładając je do małej klatki i zostawiając bez nadzoru. Takie spotkanie może się skończyć ciężkim poturbowaniem. Jakie są odpowiednie warunki dla dwóch królików?Dwa króliki powinny mieć klatkę o długości co najmniej 120 cm, a jeszcze lepiej większy kojec. Zanim się zaprzyjaźnią, dobrze jest mieć dwie klatki albo inną możliwość odseparowania jednego królika. Króliki stanowiły zgodną parę, a teraz walczą ze sobą. Co się mogło stać? Czasem wystarczy zabranie jednego z królików do weterynarza, by zaczęły się bójki. Dlatego jeśli masz dwa króliki, a tylko jeden wymaga leczenia, zabieraj do gabinetu oba – dla ich związku będzie to znacznie korzystniejsze niż rozdzielanie nawet na godzinę czy dwie. Często walki u wcześniej zaprzyjaźnionych królików związane są z chorobą lub osłabieniem jednego z nich – wówczas ten silniejszy będzie pastwił się nad słabszym. Walki w zgodnej parze może sprowokować też wprowadzenie do stada nowego osobnika albo przyniesienie na sobie zapachu innych królików. Królik i inne zwierzęta w domuCzy mogę mieć królika i inne zwierzęta w domu np. psa lub kota?Oczywiście, że tak! Natomiast należy pamiętać, że wiele zależy od konkretnych egzemplarzy. Jedne króliki będą bardzo bojaźliwe i nigdy nie będą czuły się dobrze w towarzystwie kota, który jest przecież drapieżnikiem. Niektóre psy mogą reagować na królika nadmiernym entuzjazmem i stresować uszatego (tu należy podjąć się odpowiedniego wyuczenia psa – jest to łatwiejsze niż zniwelowanie naturalnego stresu u królika). Króliki w zasadzie nie przenoszą żadnych chorób niebezpiecznych dla kotów i psów i na odwrót. Jedyne, co zwierzęta mogą podłapać od siebie nawzajem, to pasożyty zewnętrzne lub grzybica. Choroby wirusowe królików nie są groźne dla psów i kotów. Czy królik może mieszkać w klatce razem ze świnką morską?Królik nie powinien mieszkać razem z kawią domową (świnką morską). Kawie są wrażliwe na encephlitozoon cuniculi – pierwotniaka, którego częstym nosicielem jest królik. U kawii zachorowanie na tę chorobę ma ciężki przebieg, bardzo trudny do leczenia. Ponadto są to dwa zupełnie różne gatunki, o różnych potrzebach społecznych i żywieniowych. Stało się! Mała puchata kuleczka trafiła do naszego domu! Pojawienie się zwierzaka, który stanie się kolejnym członkiem rodziny zawsze jest bardzo emocjonującym wydarzeniem. Aby jednak mieszkanie z pupilem pod jednym dachem było źródłem radości, a nie problemów warto od samego początku przyzwyczaić kociaka do właściwego załatwiania potrzeb fizjologicznych. Jak nauczyć kota korzystania z kuwety? Kuweta dla kota – jaką wybrać? Rynek zoologiczny oferuje nam bardzo bogaty wybór kuwet dla kota – zamykane, otwarte, samooczyszczające się. Być może zastanawiamy się, jaka kuweta dla kota będzie najlepsza, aby chętnie z niej korzystał. Wbrew pozorom wybór odpowiedniej kuwety ma duże znaczenie. Podstawowym i łatwo dostępnym rodzajem jest kuweta otwarta, która posiada pojedyncze dno oraz brzeg otoczony ramką. Do jej sprzątania używa się łopatki. Kuwety dla kota z podwójnym dnem również posiadają otwartą konstrukcję, ale składają się z dwóch poziomów. Górny poziom ma ażurową konstrukcję, a dolny jest szczelny. Gdy kuweta wymaga posprzątania wystarczy podnieść ażurową płytkę i przesiać żwirek. Chętnie wybierane są również kuwety zakryte, czyli modele z zadaszeniem. Najczęściej mają formę budki z otworem, w którym mogą znajdować się drzwiczki. Takie modele są bardzo dyskretne i estetyczne oraz mogą mieć atrakcyjny design. Jak więc podjąć dobrą decyzję? Warto pamiętać, że to, co liczy się dla nas – na przykład estetyczny wygląd kuwety oraz brak unoszących się zapachów – nie koniecznie jest ważne dla mruczka. Niektóre koty nie lubią przechodzić przez uchylne drzwiczki i załatwiać się w zakrytej kuwecie. Wybór będzie więc zależeć głównie od preferencji zwierzaka, których trzeba się nauczyć. Żwirek dla kota – czy ma znaczenie? Gdy mamy już kuwetę, należy zaopatrzyć się w żwirek. Jaki żwirek dla kota będzie najlepszy? Stosunkowo popularny jest żwirek bentonitowy. Jego zaletą jest atrakcyjna cena oraz wydajność. Warto jednak wybierać modele zbrylające się, które minimalizują ryzyko powstawania nieprzyjemnych zapachów i ułatwiają utrzymanie czystości w kuwecie. Żwirek dla kota drewniany doskonale pochłania mocz oraz neutralizuje zapachy. Jest też bezpieczny dla środowiska, a nie rzadko można go spuszczać w toalecie. Obecnie największą popularność zdobywają Żwirki Kukurydziane, których stosunek jakości do ceny jest najlepszy. Cechują się wysoka chłonnością i absorbcją zapachów. Są zbrylające, co w znaczny sposób ułatwia utrzymanie w czystości, można je spłukiwać w toalecie. Co jeszcze warto wziąć pod uwagę? Żwirek nie powinien ranić opuszków kota. Zdarza się również, że zapachowe żwirki, na przykład o intensywnym aromacie lawendy zniechęcają Koty do załatwiania potrzeb w kuwecie. Szczególnie na początek warto więc szukać produktów, które pochłaniają nieprzyjemny zapach, a nie go maskują – pierwszy żwirek dla kota powinien go nie rozpraszać, ani nie drażnić. Dlatego poleca się naturalne żwirki, na przykład drewniane, kukurydziany lub bentonitowe, zamiast silikonowych. Koty z natury przywiązują dużą wagę do higieny, więc sam proces nauki czystości nie jest zbyt skomplikowany. Zakopywanie odchodów jest u nich czymś naturalnym i instynktownym – więc same dochodzą do wniosku, że wypełniona żwirkiem kuweta jest doskonałym miejscem na ich toaletę. Szczególnie małym kociakom musimy jednak pokazać, gdzie znajduje się ich nowa łazienka. W tym celu należy często wkładać mruczka do kuwety – szczególnie po przebudzeniu oraz po posiłkach. Gdy zauważymy, że kot szuka spokojnego miejsca do załatwienia swoich potrzeb również należy przenieść go, do wcześniej przygotowanej kuwety. Możemy też pogrzebać palcem w czystym żwirku, aby pokazać kotkowi, że idealnie nadaje się do zakopywania odchodów. Jeżeli maluch załatwi się w swojej toalecie należy go pochwalić – na przykład pieszczotami. Nie poleca się nagradzanie mruczka karmą w kuwecie, ponieważ, gdy zacznie kojarzyć sobie ją z jedzeniem nie będzie chciał się do niej załatwiać. Dlatego też kuweta dla kota zawsze powinna stać z dala od miski z jedzeniem i wodą. Mruczki wyraźnie oddzielają strefę wypróżniania od strefy jedzenia. Co zrobić, jeżeli zdarzają się wpadki? Może zdarzyć się, że małe kotki załatwią się poza kuwetę. Nie wolno wtedy na nie krzyczeć ani ich karać. Powinno się przenieść nieczystości oraz włożyć je do kuwety – być może wtedy maluch zrozumie do czego przeznaczona jest kuweta. Młody kociak może też nie pamiętać drogi do kuwety, jeżeli ustawiona jest ona w mocno oddalonym miejscu. Na początku warto więc ustawić ją w zasięgu wzroku mruczka. Drzwi do pomieszczenia, w którym się znajduje zawsze powinny być otwarte. Co może być przyczyną, gdy mimo poprawnego przyuczania kota do korzystania z kuwety, załatwia się w innym miejscu? Przyczyny mogą być różne, na przykład nieodpowiedni żwirek. Warto wtedy poeksperymentować z tym, co oferują nam sklepy aby wybrać żwirek dostosowany do preferencji kota. Często podczas nauki higieny lepiej sprawdza się otwarta kuweta z niskimi brzegami. Małemu kotu łatwiej jest z niej korzystać, zapewnia mu też odpowiedni punkt obserwacyjny, dzięki czemu mruczek czuje się bezpieczny. Inną przyczyną może być jakaś zasadnicza zmian w otoczeniu, remont, nowy domownik itp. Warto zastanowić się, zanim podejmiemy działania. Gdy królik nasiusia na podłogę, bierzemy sianko i zamaczamy go w moczu. I wkładamy do kuwety, czekamy aż nasiąknie żwirek moczem. Później pupilowi pokazujemy kuwetę, można też wsadzić. Poobwąchuje i będzie już tam załatwiać swoje sprawy. Jeżeli nie uda się, czynność powtarzamy do czasu gdy nauczy się. Posiadanie kota w domu to z pewnością duża radość. Te sierściuchy potrafią w każdym domu dostarczyć wiele śmiechu, ponieważ bardzo często zdarza im się zasnąć w dziwnej pozycji lub wejść w miejsce, które wydaje się wręcz nierealne do osiągnięcia. Jest dużo pozytywów, które przemawiają na korzyść posiadania kota. Należy jednak pamiętać, że jest to żywe zwierze i posiada swoje potrzeby. Bardzo ważna jest nauka korzystania z kuwety, jeśli jest to kot typowo domowy. Oswajanie z kuwetą Koty są inteligentnymi zwierzętami, więc bardzo szybko się uczą, jednak należy pamiętać, że trzeba mieć do nich trochę cierpliwości. Od czego zacząć? Najlepiej od tego, aby zacząć wsadzać kota regularnie do kuwety, by mógł się z nią oswoić. Warto robić to rano, po przebudzeniu futrzaka, a także po jedzeniu. Co więcej, jeśli zauważy się, że zwierzę rozgląda się za miejscem do załatwienia, to warto wtedy też go wsadzić do kuwety. Musi zacząć kojarzyć to miejsce z toaletą. Początki mogą być trudne, więc jeśli mruczek załatwi się poza kuwetą, warto jest to sprzątnąć i wrzucić do niej, by kot widział, gdzie powinno się to znajdować. Ulokowanie kuwety Miejsce, gdzie zostanie umiejscowiona kuweta, jest bardzo ważne. Należy pamiętać, że kot musi mieć spokój i jakieś spokojne miejsce na swoją toaletę. W grę nie wchodzi pomieszczenie, w którym przebywa dużo osób i jest hałas. Postawienie kuwety przy pralce, również może okazać się nie najlepszym pomysłem. Sierściuch może się stresować zbyt dużym natężeniem dźwięku. Dodatkowo należy pamiętać, aby postawić kufer z dala od misek z wodą i pokarmem. Najlepszy będzie spokojny kącik, w pomieszczeniu, do którego kociak będzie miał zawsze dostęp. Nauczenie kota korzystania z kuwety nie powinno zająć bardzo dużo czasu. To inteligentne zwierzaki, które bardzo szybko przyswajają nową wiedzę. Jednak trzeba jak najbardziej starać się im ułatwić pewne kwestie. Przed zakupem kuwety należy dobrze się zastanowić nad rozmiarem. Dorosły kot potrzebuje miejsca, aby móc spokojnie skorzystać z kufra. Dla mniejszego kota problemem może okazać się wysokość, więc warto pomyśleć o tymczasowym mostku, który pozwoli mu na samodzielne wchodzenie do środka.

jak nauczyć królika korzystania z kuwety